Ψήφισμα ενάντια στην παρακράτηση των συντάξεων στις δομές Ψυχικής Υγείας

 

Στόχος της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, στην κατεύθυνση ενός ολοκληρωμένου κοινοτικού συστήματος ψυχικής υγείας ‘πέρα από’ το άσυλο/ψυχιατρείο, ήταν πάντα η ανάκτηση της προσωπικής ταυτότητας και των δικαιωμάτων του ατόμου μέσω της μετάβασης και της στήριξής του σε μιαν αυτόνομη διαβίωση στην κοινότητα.

Αναπόσπαστο μέρος της κοινωνικής ένταξης και της προσωπικής αυτονομίας είναι η ανάκτηση από το άτομο της κατοχής και της αυτόνομης διαχείρισης των οικονομικών και περιουσιακών του στοιχείων.

Η δυνατότητα του λήπτη υπηρεσιών ψυχικής υγείας να έχει ένα αξιοπρεπές εισόδημα (π.χ. σύνταξη ή μισθό), αποτελεί προϋπόθεση για την ισότιμη πρόσβαση σε κοινωνικούς ρόλους. Η οικονομική αυτονομία ήταν και είναι, εκτός από αναφαίρετο δικαίωμα και ένα θεραπευτικό εργαλείο προς την προσωπική αυτονόμησή του, την κοινωνικοποίηση και την διαμόρφωση των σχεδίων και στόχων για την ζωή του.

Σύμφωνα με υπουργικές αποφάσεις, βασισμένες σε αντίστοιχες νομοθετικές ρυθμίσεις, προβλέπεται η παρακράτηση μέρους των συντάξεων των ασθενών στις στεγαστικές δομές του δημόσιου και του ιδιωτικού μη κερδοσκοπικού τομέα, αλλά και των περιθαλπόμενων σε τμήματα και ιδρύματα χρόνιας παραμονής. Στις 14 Μάρτη εκδόθηκε υπουργική απόφαση, άμεσα εκτελεστή, για τις στεγαστικές δομές του δημόσιου τομέα, που προβλέπει τα ποσοστά και την διαδικασία της παρακράτησης. Πιο συγκεκριμένα, το ποσοστό της μηνιαίας σύνταξης που θα παρακρατείται και θα αποδίδεται στο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου καθορίζεται κλιμακωτά ως ακολούθως:

α) Για το τμήμα της σύνταξης μέχρι 500 ευρώ, ποσοστό 50%

β) Για το τμήμα της σύνταξης από 500,01 μέχρι 700 ευρώ, ποσοστό 70%

γ) Για το τμήμα της σύνταξης από 700,01 ευρώ και άνω, ποσοστό 80%

Με αυτή την απόφαση καταργείται κάθε έννοια ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης με αποτέλεσμα οι ξενώνες, τα οικοτροφεία και τα προστατευόμενα διαμερίσματα να επιστρέψουν σε μια πλήρως ασυλική λειτουργία. Θα προκύψουν πολλά θεραπευτικά και λειτουργικά προβλήματα γιατί ο ένοικος έχει μάθει να ζει, πλέον, στην κοινότητα (αγοράζει τα τσιγάρα του, την εφημερίδα του, τα ρούχα του, πίνει τον καφέ του στο καφενείο, επισκέπτεται την οικογένειά του και γενικότερα αναπτύσσει τις κοινωνικές του σχέσεις). Έχει σταθεροποιηθεί σε μια καθημερινότητα, η οποία θα ανατραπεί, καθώς η συντριπτική πλειονότητα των ενοίκων θα αναγκαστεί να ζει με 100-150 ευρώ το μήνα, με αποτέλεσμα να επανέλθει η παλιά κατάσταση του εξαθλιωμένου ψυχικά ασθενή που ζητιανεύει χρήματα και τσιγάρα.

Η παρακράτηση αυτή εγείρει πολλά ζητήματα ως προς την νομιμότητα και την συνταγματικότητα της. Η εφαρμογή της σημαίνει, κατ΄ αρχήν, την απευθείας πληρωμή από τον χρήστη των παρεχόμενων υπηρεσιών, δηλαδή, την ιδιωτικοποίησή τους και την κατάργηση του δικαιώματος στην δημόσια και δωρεάν υγεία, τη στιγμή που τα ασφαλιστικά ταμεία ήδη καλύπτουν, με το νοσήλιο που πληρώνουν, τις ανάγκες στέγασης, διατροφής και θεραπείας που παρέχει η στεγαστική δομή (είτε δημόσια, είτε κρατικά επιχορηγούμενη) και, προφανώς, το τμήμα χρόνιας παραμονής. Μπορεί σήμερα η συστηματική μνημονιακή προπαγάνδα να διαβρώνει διαρκώς και ν΄ απαξιώνει τη σημασία της δημόσιας υπηρεσίας και της δωρεάν φροντίδας ως κεκτημένου δικαιώματος - αυτό, όμως, που, ακόμα τουλάχιστον, εξακολουθεί ν’ αποτελεί συνταγματική επιταγή είναι η υποχρέωση της υπηρεσίας να ‘διασφαλίζει ένα επίπεδο παροχών που δεν θα θέτει σε κίνδυνο την υγεία των πολιτών’. Και η παρακράτηση θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο την υγεία αλλά και τη ζωή των πολιτών. Άλλωστε, το μέτρο αυτό δεν αποσκοπεί στην βελτίωση του επιπέδου φροντίδας του περιθαλπομένου, αλλά στην περιστολή των δαπανών του κράτους, καθώς το παρακρατούμενο ποσό της σύνταξης, όπως αναφέρει η υπουργική απόφαση, θα συνεπάγεται «ταυτόχρονη μείωση της κρατικής επιχορήγησης». Εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς ότι μέσα σε ένα περιβάλλον διαρκών και δραστικών περικοπών, υπάρχει ο κίνδυνος να επιλέγονται πλέον θεραπευόμενοι με οικονομικά κριτήρια και όχι με βάση την εκτίμηση των θεραπευτικών\αποκαταστασιακών αναγκών του καθενός.

Το πόσο διάτρητη από πλευράς νομιμότητας και συνταγματικότητας είναι η παρακράτηση φαίνεται και από τον κλιμακωτό της χαρακτήρα, ανάλογα με το ύψος της σύνταξης, έτσι ώστε, για τις ίδιες παρεχόμενες υπηρεσίες σε μια δομή, οι ένοικοι (ή περιθαλπόμενοι) θα πληρώνουν διαφορετικό ποσό ανάλογα με το ύψος του εισοδήματός τους!!!

Οι επιπτώσεις του μέτρου στην θεραπευτική/αποκαταστασιακή λειτουργία των δομών θα είναι άμεσες και σοβαρές. Κάποιοι από τους ενοίκους μπορεί, πάνω στην απόγνωσή τους, να επιλέξουν να πάρουν εξιτήριο χωρίς, όμως, να υπάρχουν οι κατάλληλοι όροι στέγασής τους, ή να παραμείνουν στάσιμοι σε τμήματα νεοεισερχομένων.

Άλλα προβλήματα που θα προκύψουν είναι οι υποτροπές, η ψυχολογική δυσφορία και η διαταραχή των σχέσεων, αφενός των ενοίκων μεταξύ τους και, αφετέρου, με το προσωπικό των δομών (εν προκειμένω, ρήξη των θεραπευτικών σχέσεων του προσωπικού με τους ενοίκους αυτούς). Για ασθενείς νοσηλευόμενους σε τμήματα και ιδρύματα χρόνιας παραμονής, η παρακράτηση θα ισοδυναμεί με αυθαίρετη αφαίμαξη περιουσιακών στοιχείων χωρίς ποτέ οι ίδιοι, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, να ερωτηθούν ή να κατανοήσουν τι πραγματικά διακυβεύεται. Στις στεγαστικές δομές της ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, οι θεραπευτές, που τα προηγούμενα χρόνια εργάζονταν στην κατεύθυνση της προαγωγής της αυτονομίας, ξαφνικά, αυτοί οι ίδιοι, θα φαίνονται σαν οι εκπρόσωποι/διαμεσολαβητές του νοσοκομείου, για την παρακράτηση μέρους των χρημάτων τους.

Εμείς θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των ατόμων με ψυχοκοινωνικά προβλήματα στη ζωή, στη θεραπεία και στην εδραίωση της θέσης τους στην κοινωνία. Εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας στην απόφαση για παρακράτηση των συντάξεων, είτε, πρωτίστως, στη μορφή που με την οποία υπάρχει, είτε, εξίσου, και σε πιθανές εναλλακτικές που θα προβλέπουν μικρότερα ποσοστά παρακράτησης. Το δικαίωμα των ασθενών στα εισοδήματά τους και σε μια δημόσια και δωρεάν παροχή ποιοτικής θεραπευτικής/ στεγαστικής φροντίδας είναι αδιαπραγμάτευτο.

Γι΄ αυτό ζητάμε την άμεση ανάκληση της υπουργικής απόφασης για παρακράτηση των συντάξεων των φιλοξενούμενων σε στεγαστικές δομές, στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, όπως και των περιθαλπόμενων στα τμήματα χρόνιας παραμονής, καθώς και την ταυτόχρονη κατάργηση των σχετικής νομοθετικής ρύθμισης.

25 Ιουνίου 2012

Πρωτοβουλία για τον συντονισμό της δράσης ενάντια στην παρακράτηση των συντάξεων


ΥΓ. Σύνδεσμοι για όλα τα σχετικά κείμενα με το θέμα της παρακράτησης των συντάξεων των ψυχικά πασχόντων: εδώ

   

Η ψυχική υγεία εν καιρώ «εκπτώσεων»

Από τα Περιβολάκια στο Περιβολάκι !

Ως εργαζόμενοι στο «Περιβολάκι»*, που κρατήσαμε τις δομές του ζωντανές, προσφέροντας την εργασία μας κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες και όντας απλήρωτοι επί μήνες (από το 2005), επιθυμούμε να πάρουμε το λόγο που νοιώθουμε ότι μας στερήθηκε στο πλαίσιο του διαλόγου που διεξήχθη, εν αγνοία μας, ανάμεσα στη διοίκηση του φορέα μας  και στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης σχετικά με την τύχη των δομών στις οποίες εργαζόμαστε και να καταγγείλουμε τον τρόπο που δρομολογήθηκε η παράδοση των «Περιβολάκι» 1 και 2 στο Υπουργείο.

Μέσω επιστολής του Διοικητικού Συμβουλίου του «Περιβολάκι» (2/5/2012), υπογεγραμμένης μόνο από τη γραμματέα του Δ.Σ. και όχι και από τους αντίστοιχους επιστημονικά υπευθύνους, κοινοποιήθηκε η πρόθεση παράδοσης των δομών Περιβολάκι 1 και 2 στο ΥΥΚΑ. Χρησιμοποιώντας μια επιχειρηματολογία που αποσιωπά τα πραγματικά αίτια αυτής της απόφασης (χρόνια υποχρηματοδότηση των δομών εκ μέρους του ΥΥΚΑ) και επικαλείται άλλα (κυρίως τον νόμο περί ειδικής αγωγής, ο οποίος σαφέστατα δεν επηρεάζει τη λειτουργία του, μοναδικού στην Ελλάδα, ξενώνα βραχείας φιλοξενίας που λειτουργεί στο πλαίσιο του Περιβολάκι 2), η διοίκηση «ξεφορτώνεται» εργαζόμενους χρόνων παραδίδοντας τους «πακέτο», με τα κτίρια στα οποία λειτουργούσαν το «Περιβολάκι» 1 και 2, και μάλιστα χωρίς το κλινικό αντικείμενο της εργασίας τους (εφόσον μεταστεγάζει τα παιδιά προσχολικής ηλικίας στο Περιβολάκι 3). Αναίσχυντα, κιόλας, υπονοεί ότι εκείνοι πρέπει να της είναι ευγνώμονες γιατί με αυτό τον τρόπο τους διασφαλίζει εργασία ενώ δεν παραδέχεται ότι ο πραγματικός λόγος είναι ότι δεν μπορεί να τους απολύσει λόγω της αδυναμίας της να αντεπεξέλθει στα έξοδα αποζημιώσεων. Συμπληρωματικά, ας σημειωθεί ότι η επιλογή των εργαζομένων και από τις τρεις δομές που θα παραδοθούν στο ΥΥΚΑ έγινε με αυθαίρετα κριτήρια. Οι εργαζόμενοι του φορέα αποτελούν εξειδικευμένο προσωπικό υπηρεσιών ψυχικής υγείας και όχι μόνο «έμψυχο υλικό» το οποίο παραδίδεται και αυτοί, σε συνεργασία με την επιστημονική επιτροπή, κράτησαν σε υψηλό κλινικά επίπεδο τις υπηρεσίες του χώρου.

Καταγγέλλουμε, καταρχήν, το γεγονός ότι η διοίκηση του «Περιβολάκι» προέβη στην ενέργεια αυτή ενώ ενημέρωνε τους εργαζόμενους ότι βρισκόταν ακόμα στο στάδιο της σκέψης. Υποστηρίζουμε, ότι, αν η διοίκηση ήθελε να ακολουθήσει διαφανείς διαδικασίες, όφειλε να ανακοινώσει την απόφασή της στους εργαζόμενους αρκετά νωρίτερα, καθώς και ότι η κίνηση της να μεταφέρει όλα τα παιδιά στο «Περιβολάκι» 3 δεν έγινε βάση θεραπευτικής σκέψης, παρά μόνο για να εξασφαλιστεί η συνέχεια λειτουργίας της δομής αυτής. Δηλώνουμε την έλλειψη εμπιστοσύνης από μεριάς μας προς τη διοίκηση και καταγγέλλουμε την εδώ και χρόνια άρνησή της να ικανοποιήσει το αίτημά μας για πρόσβαση στα οικονομικά του φορέα.

Προς χάρη της λειτουργίας του «Περιβολάκι» 3 καταργήθηκε το απογευματινό Πολιτιστικό-Δημιουργικό πρόγραμμα για εφήβους, το οποίο επίσης δεν επηρεάζεται από το Νόμο της Ειδικής Αγωγής. Γι αυτούς και άλλους λόγους, βασιζόμενους σε «λειτουργικούς σκοπούς» και στο σοβαρό βαθμό που διοικητικές αποφάσεις και βεβιασμένοι χειρισμοί παρεμβαίνουν στο επιστημονικό έργο, οι επιστημονικά υπεύθυνοι των δομών φαίνεται, εκ του αποτελέσματος, ότι δεν προστάτεψαν επαρκώς ούτε το κλινικό τους αντικείμενο, αλλά ούτε και τους επί σειρά ετών συνεργάτες τους. Εφάρμοσαν και οι ίδιοι διοικητικές επιλογές που αποκλίνουν σημαντικά από επιστημονικά και δεοντολογικά κριτήρια.

Ως εργαζόμενοι στο χώρο της ψυχικής υγείας και δη της παιδικής ψύχωσης και του αυτισμού γνωρίζουμε καλά τις ιδιαίτερες ανάγκες των παιδιών που αντιμετωπίζουν αυτού του είδους τις παθολογίες, καθώς και τις σημαντικές δυσκολίες των οικογενειών τους. Πρόκειται για ανάγκες και δυσκολίες που δεν επιδέχονται εκπτώσεις. Πρόκειται για ανάγκες και δυσκολίες απέναντι στις οποίες το ΥΥΚΑ κωφεύει εξακολουθώντας να υποχρηματοδοτεί δομές, όπως το Περιβολάκι, που προσφέρουν πρότυπο θεραπευτικό έργο. Πρόκειται για ανάγκες και δυσκολίες για τις οποίες οφείλουν οι διοικήσεις και οι επιστημονικοί υπεύθυνοι των φορέων να αγωνιστούν, όχι μόνο διεκδικώντας τη χρηματοδότησή τους, αλλά και υποστηρίζοντας όλους τους εργαζόμενους που υπηρετούν τόσα χρόνια την ιδέα της πρόληψης για την ψυχική υγεία και την ψυχιατρική μεταρρύθμιση. Αυτούς τους εργαζόμενους για τους οποίους το «όραμα» μιας κοινωνίας που θα αγκαλιάζει το διαφορετικό και θα το εντάσσει στους κόλπους της δεν είναι λόγια προεκλογικής εκστρατείας…

Για μας, οι δομές Περιβολάκι 1 και 2 και το θεραπευτικό έργο που προσφέρουν στα παιδιά με αυτισμό και παιδική ψύχωση και στις οικογένειές τους εξακολουθούν να είναι αναγκαίες στο πλαίσιο της τοπικής κοινότητας στο οποίο λειτούργησαν τόσα χρόνια. Είναι υποχρέωση όλων μας να τις κρατήσουμε ζωντανές.

Σωματείο Εργαζομένων στο «Περιβολάκι».


*Το «Περιβολάκι» είναι Ν.Π.Ι.Δ. και παρέχει υπηρεσίες σε παιδιά και εφήβους με παιδική ψύχωση και αυτισμό και στις οικογένειές τους. Περιλαμβάνει 3 δομές: Το «Περιβολάκι 1», που λειτουργεί από το 1983 και περιλαμβάνει 3 τάξεις κέντρων ημέρας για παιδιά, το «Περιβολάκι 2», που λειτουργεί από το 2002 και περιλαμβάνει 1 τάξη κέντρου ημέρας για παιδιά, ξενώνα βραχείας φιλοξενίας και μονάδα διάγνωσης και υποστήριξης και το «Περιβολάκι 3» που λειτουργεί από το 2008 και περιλαμβάνει 4 τάξεις κέντρων ημέρας για εφήβους και απογευματινό πρόγραμμα δραστηριοτήτων.
    

Επιστροφή στο χθες

"Είκοσι τρία χρόνια μετά την «ντροπή» της Λέρου όπου οι απαράδεκτες συνθήκες εγκλεισμού των ασθενών στην ψυχιατρική κλινική συγκλόνισαν την κοινή γνώμη σε παγκόσμιο επίπεδο, και πλήγωσαν την ευαισθησία των Ελλήνων, το «φάντασμα» των άθλιων συνθηκών σε άσυλα, φυλακές και ψυχιατρεία κάνει και πάλι την εμφάνιση του" Γιατροί του Κόσμου

Η επιστολή της διοίκησης του Θεραπευτηρίου Λέρου που αναφέρει την αδυναμία σίτισης των ασθενών λόγω έλλειψης κονδυλίων (και ένα σχετικό δημοσίευμα): εδώ
 

Το κείμενο του αν. καθηγητή ψυχολογίας Κώστα Μπαϊρακτάρη "Κραυγή για τη Λέρο": εδώ 

Φωτογραφία: Το άσυλο της Λέρου πριν από 30 χρόνια (Γιώργος Δεπόλλας, 1982)

Μουσική: Mary and The Boy "All you need is blood" (part of the internet distributed collection: Jesus makes love to me)
  

Ο λαός μίλησε...

  

...η Ελλάδα (του μνημονίου) δεν πεθαίνει

 

ΥΓ. Το βίντεο είχε προβληθεί παλαιότερα στην Ελληνοφρένεια

Ανοικτή επιστολή του κ. Βαρουχάκη προς τον υπουργό Υγείας

Χάρης Βαρουχάκης

Ψυχίατρος

Τ. Διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής

Γρηγορίου Ε 23, 18534 Πειραιάς

Τηλ. 210-4124630, e-mail bxaris@otenet.gr

Πειραιάς, 27 Μαΐου 2012

Προς

Τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κύριο Χρήστο Κίττα.

Θέμα: Η ψυχική Υγεία και το ΨΥΧΑΡΓΩΣ Γ΄(2011-2020)

Ανοικτή Επιστολή

Κύριε Υπουργέ,

Απευθύνομαι σε Σας επικαλούμενος κυρίως την ιατρική σας ιδιότητα και βασιζόμενος στην συναδελφική μας σχέση. Την επιστολή μου τη στέλνω ανοικτή με την ελπίδα ότι έτσι ίσως και φτάσει σε σας, και με τη προσδοκία ότι θα βρεθούν και άλλοι (δεν περιμένω πολλούς), που θα σας πουν καθαρά και δημόσια την αλήθεια.

Κύριε Υπουργέ,

Αυτό που η εκπόρνευση της έννοιας των λέξεων ονόμασε «ανοικτή διακυβέρνηση» και «διαύγεια» είναι μια ιταμή απόπειρα παραπλάνησης των αφελών. Τα κλειδιά, για τις, ερμητικά κλειστές για τους άλλους, πόρτες της πρώτης, και το φως το αληθινό για τη δεύτερη κατέχουν οι λίγοι (συνήθως εκλεκτοί και ευνοούμενοι της εκάστοτε κρατούσας κομματοκρατορίας και οι έχοντες τις κατάλληλες και με διάφορους τρόπους προσβάσεις στην εξουσία). Όλοι εμείς οι άλλοι, οι πολλοί, παραμένουμε απωθημένοι στο περιθώριο, χαμένοι σ’ ένα σκοτεινό Λαβύρινθο Νόμων, Διαταγμάτων, Yπουργικών Αποφάσεων και εν γένει Διοικητικών Πράξεων των κατά καιρούς και κατά τις περιστάσεις εμπνεύσεων της πιο στυγνής και αδιαφανούς γραφειοκρατίας, (που αλλάζουν συνεχώς και απροσδοκήτως), και άλλων παντός τύπου και αγνώστου περιεχομένου εγγράφων.

Κύριε Υπουργέ,

Περίεργα -και απορίας άξια- πράγματα εξακολουθούν να συμβαίνουν στο χώρο της Ψυχικής Υγείας. Και θα μπορούσα αν κάποιος από τους συνεργάτες σας με καλούσε να του παραθέσω άπειρα έγγραφα στοιχεία που δικαιολογούν τους ισχυρισμούς και τους φόβους μου. Μόνο ενδεικτικά σας αναφέρω τα εξής και θα επανέλθω.

1. Ο κ. Λοβέρδος έχει φροντίσει να δεσμεύσει την όποια Κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές διορίζοντας τους εκλεκτούς του σε καίριες θέσεις για την άσκηση της πολιτικής στην ψυχική Υγεία του δημόσιου τομέα τα επόμενα δύο χρόνια (π.χ. στα συρρικνωμένα και υπολειτουργούντα Νοσοκομεία του ΕΣΥ και τα Θεραπευτήρια Χρονίων Παθήσεων).

2. Η απελθούσα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας θέλησε να δεσμεύσει την πολιτική του Κράτους σε θέματα ψυχικής υγείας μέχρι το έτος 2020 με σαφή τον προσανατολισμό στην επικυριαρχία των Εταιρειών που λέγονται μεν μη κερδοσκοπικές (Μη κυβερνητικές Οργανώσεις – Ν.Π.Ι.Δ.), χρηματοδοτούνται όμως σχεδόν εξ ολοκλήρου από το Κράτος και γιγαντώνονται πέραν παντός ανεκτού ορίου και σε βάρος του Δημόσιου Τομέα που επίσης πέραν παντός ανεκτού ορίου συρρικνώνεται.

Η προσπάθεια αυτή της απελθούσας πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου ολοκληρώθηκε με το «Δεκαετές πρόγραμμα ανάπτυξης μονάδων και δράσεων ψυχικής υγείας ΨΥΧΑΡΓΩΣ Γ΄(2011-2020)», που εγκρίθηκε με την Υπουργική Απόφαση με αριθμό Υ5β/Γ.Π./οικ 46769. Την απόφαση έλαβε ο κ. Μπόλαρης τρεις μέρες πριν από τις εκλογές της 6ης-5ου-2012, αναρτήθηκε δε στη θεοσκότεινη «Διαύγεια» την 18-05-2012, δεκαπέντε μέρες μετά και ενώ ο κ. Μπόλαρης δεν ήταν Υπουργός.

Αφήνω σε σας να κρίνετε αν όλα αυτά συνάδουν με τις αρχές της χρηστής διοίκησης. Εγώ απλώς εκφράζω την αγανάκτηση μου να βλέπω να συνεχίζονται οι ίδιες πρακτικές που οδήγησαν την πατρίδα μου στη παρακμή που ζούμε. Και το Υπουργείο Υγείας ακόμα και επί υπηρεσιακής Κυβέρνησης να ισχυρίζεται και να υποκρίνεται ότι συνεχίζει τη «διαβούλευση» όταν το ίδιο στην πιο πάνω Υπουργική Απόφαση αναφέρει μεταξύ των άλλων και επί λέξει ότι ο κ Μπόλαρης πριν καταλήξει στην απόφασή του είχε υπόψη « ...Την από 22-12-2011΄Εκθεση της Ομάδας Εργασίας για την αναθεώρηση του Προγράμματος Ψυχαργώς 2011-2020, όπως αναδιαμορφώθηκε μετά τη διαδικασία διαβούλευσης».

Κύριε Υπουργέ,

Μέσα σ’ αυτό το χάος και τη γενικευμένη παρακμή που ζούμε, δεν ξέρω τι μπορείτε να κάνετε και τι να σας προτείνω. Αυτό που γνωρίζω είναι ποιοι κίνδυνοι υπάρχουν για την αδιαφανή, αναποτελεσματική, άδικη για τους πολλούς, ίσως δε και ιδιοτελή και παράνομη διαχείριση των πόρων που διατίθενται για τους ψυχικά πάσχοντες, εάν τα πράγματα εξελιχθούν ανεμπόδιστα και σύμφωνα με τις αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί. Και παραμένω στη διάθεση σας, αν το θελήσετε, για να αποδείξω, πέραν των όσων γενικών σας εξέθεσα ανωτέρω, με συγκεκριμένα στοιχεία που αναφέρονται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, τη βασιμότητα των φόβων μου.

Γι’ αυτό σας παρακαλώ θερμά:

1. Εάν ο Νόμος σας το επιτρέπει, να περιορίσετε τη θητεία των διορισμένων από την απελθούσα πολιτική ηγεσία Διοικητικών Συμβουλίων μέχρι του διορισμού αυτών που θα επιλέξει η Κυβέρνηση που θα προέλθει από τις εκλογές (Ελπίζω να το κάνει με πραγματικά διαφανή διαδικασία και αξιοκρατικά κριτήρια).

2. Να αναστείλετε την ισχύ της πιο πάνω Υπουργικής Απόφασης και να ανασυγκροτήσετε το ταχύτερο την Ομάδα Εργασίας για την αναθεώρηση του Προγράμματος ΨΥΧΑΡΓΩΣ 2011-2020. Και τουλάχιστον να εντάξετε σ’ αυτήν εκπροσώπους από ανεξάρτητα θεσμικά όργανα (π.χ. Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία, Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Ελληνική Ενωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη, Επιτροπή Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ψυχικά Πασχόντων, Ιδρυμα Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου), ώστε να υπάρχει κάποια ισορροπία με τα μέλη των Ν.Π.Ι.Δ. που μετέχουν στην Ομάδα με ισχυρή και προεξάρχουσα θέση και να υπάρχει ουσιαστική εκπροσώπηση προσώπων που βρίσκονται σε αδυναμία να υπερασπιστούν αβοήθητα τα δικαιώματά τους και τη ζωή και τη μοίρα τους.

3. Αναθέσατε σ’ αυτή την διευρυμένη Ομάδα Εργασίας και το έργο της επανεξέτασης όλων των μέχρι σήμερα εγκρίσεων σκοπιμότητας με βασικό κριτήριο το συμφέρον των ψυχικά πασχόντων πρωτίστως αλλά και το συμφέρον των εργαζόμενων στις Μονάδες Ψυχικής Υγείας, δημόσιες και ιδιωτικές, που είναι απόλυτα συνυφασμένο με το συμφέρον των αρρώστων.

Σας ευχαριστώ

Χάρης Βαρουχάκης

"χΩρεύοντας" : η νέα παράσταση της Ομάδας "Άνεμος"

Η ομάδα «ΑΝΕΜΟΣ» ξεκίνησε τη λειτουργία της το Γενάρη του 2008, μέσα από το «Εργαστήριο χορού / κίνησης» του επονομαζόμενου σήμερα Γραφείου Εναλλακτικών Δράσεων Επανένταξης του Εξειδικευμένου Κέντρου Ημέρας – «Κέντρο Κοινωνικού Διαλόγου», της Π.Ε.Ψ.Α.Ε.Ε.

Κύριος στόχος του «εργαστηρίου», ήταν και παραμένει να χρησιμοποιήσει τις δυνατότητες των μελών της ομάδας, ώστε να αποστιγματιστεί η διαφορετικότητα και να έρθουν κοντά άνθρωποι από διαφορετικές ηλικίες και αλλιώτικες κοινωνικές και πολιτισμικές κουλτούρες, οι οποίοι θα επικοινωνήσουν και θα δημιουργήσουν.

Στο χρονικό διάστημα, από το Γενάρη του 2008 ως και σήμερα επαγγελματίες και λήπτες υπηρεσιών ψυχικής υγείας, μετανάστες, μουσικοί, video artists, ερασιτέχνες και επαγγελματίες χορευτές, ηθοποιοί, κουκλοπαίχτες, εικαστικοί καλλιτέχνες και φωτογράφοι αποπειράθηκαν να γνωριστούν, να συνεργαστούν, να εκφραστούν και να ταιριάξουν, μέσα από το λόγο του σώματος!

Αποτέλεσμα της συνεργασίας ήταν 4 παραστάσεις, με τίτλο: «Ταιριάζουμε;» (2008), «Θεληματικά άνθρωπος» (2009), «η Ρίζα» (2010), και «Ζεις» (2011).

Τον Ιούνιο του 2012 συνεχίζουμε...... «χΩρεύοντας»

Η κινούμενη παράσταση «χΩρεύοντας» είναι η πιο αφαιρετική δουλειά της ομάδας «ΑΝΕΜΟΣ». Φέτος δεν χορεύουμε μία ιδέα, μία ιστορία ή ένα παραμύθι. Η έμπνευση της παράστασης στηρίζεται στη συγχρονισμένη χορογραφία, αλλά και στον αυτοσχεδιασμό, σε βασικά σχήματα του χορού και του χώρου, στις κατευθύνσεις, στο ρυθμό, στα αντίθετα: κίνηση και ακινησία, στη δουλειά με τον ένα, με το άλλο αντικείμενο, με τις δυάδες, με τις υπο-ομάδες και την ευρύτερη ομάδα. Φέτος μας φανερώνεται πώς  ο χώρος μπορεί να γεμίζει και να διευρύνεται από το χορό.

Ελένη Τζίκου
Ψυχολόγος -Συντονίστρια του «Εργαστηρίου Χορού / Κίνησης»

Πληροφορίες:

- Η παράσταση «χΩρεύοντας» θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 12 Ιουνίου 2012 και ώρα 20.15 στο Αμφιθέατρο του Αθήνα 9,84 (Τεχνόπολις, Γκάζι).
- Η είσοδος είναι ελεύθερη και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
- Κρατήσεις θέσεων στο τηλέφωνο 210-8818946 (κα Μυρτώ Αγγελίδου).