Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Παρακράτηση συντάξεων - Ενδυνάμωση του πάσχοντα ή επανιδρυματισμός;

 
του Ι. Μπεθάνη, 
αναδημοσίευση από το: http://mentalhealth-law.blogspot.gr



Η αρνητική διάκριση των ψυχικά πασχόντων

Η παρακράτηση των συντάξεων των ατόμων με ψυχικές διαταραχές συνιστά μέτρο αρνητικής διάκρισης διότι στερεί αποκλειστικά από τους πάσχοντες από ψυχική και νοητική αναπηρία που διαβιούν σε Μονάδες μακράς νοσηλείας το εισόδημα τους. Ο ιδρυματικός πληθυσμός γίνεται αντικείμενο αρνητικής μεταχείρισης επειδή ακριβώς λόγω της ψυχικής και νοητικής του κατά κύριο λόγο αναπηρίας αδυνατεί να αρθρώσει ένα λόγο, μια φωνή διαμαρτυρίας και να κάνει τη φωνή του να ακουστεί. Παράλληλα, άλλες κατηγορίες χρονίων πασχόντων που επιφέρουν ίση ή και μεγαλύτερη δαπάνη εξαιρούνται από την εφαρμογή ανάλογων μέτρων διότι αποκλίνουν λιγότερο από τη νόρμα του φυσιολογικού, διατηρούν ένα ευρύτερο κοινωνικό δίκτυο και διαθέτουν μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ λόγω της μεγαλύτερης κοινωνικής τους ένταξης.

Ο εκτός των τειχών ιδρυματικός πληθυσμός λόγω του κοινωνικού του αποκλεισμού αποτελεί έρμαιο της κρατικής κηδεμονίας και, επομένως, η επιχείρηση αποστέρησης των κοινωνικών του δικαιωμάτων συνιστά μια πιο ανώδυνη και ευλογοφανή επιλογή. Το άρρητο σημαινόμενο αυτής της πρακτικής είναι το αρνητικό στερεότυπο «αυτοί –οι τρελοί, οι καθυστερημένοι– δεν καταλαβαίνουν, δεν έχουν ανάγκη».


Εμπορευματοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος


Από την άλλη η παρακράτηση των συντάξεων φαλκιδεύει το στοιχείο της αλληλεγγύης που αποτελεί το θεμέλιο του ασφαλιστικού συστήματος –την παραδοχή ότι οι οικονομικά ισχυρότεροι και οι υγιείς καλύπτουν με τις εισφορές τους το κόστος κάλυψης της υγειονομικής περίθαλψης των συμπολιτών τους που έχουν πιο σοβαρά προβλήματα υγείας. Το ασφαλιστικό σύστημα μετατοπίζεται, εκτρέπεται σε μια λογική συνεισφοράς των ασφαλισμένων ανάλογα με το βαθμό αναπηρίας τους –μια λογική ιδιωτικοοικονομκή που προσεγγίζει αυτήν της ασφάλισης οχημάτων.

Επανιδρυματισμός

Τέλος, η παρακράτηση των συντάξεων συνιστά μια οπισθοδρόμηση στην ασυλική λειτουργία της συρρίκνωσης των αναγκών του πάσχοντα στο ελάχιστο –σίτιση, στέγαση, φαρμακοθεραπεία. Η διαδικασία ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης των ατόμων με ψυχική και νοητική αναπηρία συναρτάται με την επανάκτηση των κοινωνικών του δικαιωμάτων και την παροχή των μέσων για τη μεγαλύτερη δυνατή αυτοπραγμάτωση τους. Η αποστέρηση των υλικών μέσων που διαθέτουν ακυρώνει αυτή τη διαδικασία και αναπαράγει τη λογική του ολοπαγούς ιδρύματος, στο πλαίσιο του οποίου συρρικνώνονται οι εκφάνσεις της ζωής που αποτελούν το πεδίο αυτοπραγμάτωσης του ατόμου και η ιδιωτική και κοινωνική ζωή απαλλοτριώνεται από μια επίφαση θεραπευτικού ολοκληρωτισμού που στην πράξη εκπίπτει σε μια κενή νοήματος λειτουργία στοιχειώδους φροντίδας και υπαγωγής στην ιδρυματική ρουτίνα.


Παραβίαση Διεθνών Συμβάσεων για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία


Η παρακράτηση των συντάξεων αποτελεί παραβίαση, εκτός άλλων, της Σύµβασης για τα δικαιώµατα των ατόµων µε αναπηρίες (30 Μαρτίου 2007) την οποία η χώρα μας έχει επικυρώσει με το ν. 4074/2012. Ειδικότερα, συνιστά παραβίαση του άρθρου 4 παρ.1β’, 12 παρ. 2, 4 και 5, του άρθρου 19 όπως και της παρ. 2ε' του άρθρου 28 (δικαίωμα σε «Ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης και κοινωνική προστασία»), που αναφέρει:

«Τα Κράτη Μέρη αναγνωρίζουν το δικαίωμα των ΑμεΑ στην κοινωνική προστασία και στην απόλαυση του δικαιώματος αυτού χωρίς διάκριση λόγω της αναπηρίας και λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για να εγγυηθούν και να προωθήσουν το δικαίωμα αυτό, συμπεριλαμβανομένων μέτρων για: (ε’) να διασφαλίσουν ίση πρόσβαση των ΑμεΑ σε συνταξιοδοτικά επιδόματα και προγράμματα».


Η παρακράτηση συντάξεων στο βωμό κάλυψης του δημοσιονομικού κενού


Είναι προφανές ότι το μέτρο αποβλέπει στην κάλυψη του δημοσιονομικού κενού που υπάρχει στη χρηματοδότηση των Μονάδων Ψυχικής Υγείας –οι κοινοτικές υπηρεσίες συρρικνώνονται και επαναιδρυματοποιούνται ως συνέπεια αυτής της πολιτικής. Η μεταβολή της αναλογίας του προσωπικού - ασθενών στις στεγαστικές δομές επί τα χείρω –λιγότερο προσωπικό για τους ενοίκους των Μονάδων Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης–, η βαθμιαία κατάρρευση των υφιστάμενων μονάδων λόγω της μη-πλήρωσης των κενών των υπαλλήλων που αποχωρούν, ο αποκλεισμός των ανασφάλιστων από την παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας, αποτελούν ήδη συμπτώματα αυτής της πολιτικής. Το συγκεκριμένο μέτρο αποβλέπει στη δημιουργία ενός μείγματος πόρων χρηματοδότησης στο οποίο οι ασθενείς θα εισφέρουν περισσότερο –και δη οι ασθενείς που πάσχουν από τις πιο σοβαρές ψυχικές διαταραχές– και το κράτος λιγότερο.


Υποκριτικές Αιτιάσεις

Η συγκεκριμένη πολιτική υιοθετείται με το πρόσχημα του περιορισμού της διασπάθισης των συντάξεων των ψυχικά ασθενών από τους δικαστικούς συμπαραστάτες ή τους φορείς –ΜΚΟ και δημόσια νοσοκομεία– που έχουν αναλάβει τη φροντίδα τους. Η υπαρκτή δυσλειτουργία στη διαδικασία αξιοποίησης του εισοδήματος του ασθενή αποτελεί το μανδύα της καταστρατήγησης των δικαιωμάτων του. Κατ' αναλογίαν οι στρεβλώσεις στη λειτουργία ορισμένων κοινοτικών στεγαστικών δομών και οι αφοριστικές γενικεύσεις για τους χρόνιους ασθενείς –“αυτοί δεν κάνουν για έξω”– θα αποτελούσαν το άλλοθι για την επιστροφή του πάσχοντα στο άσυλο –“όπου οι καημένοι έκαναν και τη βόλτα τους”.


Μέσα υποστήριξης πασχόντων για τη διαχείριση του εισοδήματος


Παρά ταύτα, είναι απαραίτητο να καλυφθεί το κενό που υπάρχει στην υποστήριξη των ατόμων με ψυχική και πνευματική αναπηρία στη διαχείριση των εισοδημάτων τους. Το πρόβλημα αυτό είναι διττό –αφορά αφενός τα μέσα που πρέπει να παρασχεθούν και αφετέρου τη διαδικασία ελέγχου και αξιολόγησης.

Σε ό,τι αφορά τα μέσα ιδιαίτερα κρίσιμη είναι η διαδικασία ενδυνάμωσης του ασθενή και προαγωγής των δεξιοτήτων του ώστε να μπορεί να διαχειριστεί το εισόδημα του και να πραγματώσει την αυτονομία του. Το εγχειρίδιο αξιολόγησης της ποιότητας των Μονάδων Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης έχει πληθώρα κριτηρίων που αναφέρονται σε αυτή την παράμετρο της αποκαταστασιακής διαδικασίας –βλ. Κριτήρια 39, 46, 47, 53 και ιδιαίτερα 54.2: «Το προσωπικό της δομής υποστηρίζει τους ενοίκους στη διαχείριση των διαθέσιμων οικονομικών τους πόρων»

Παράλληλα, η 876/2000 Υπουργική Απόφαση στα άρθρα 14 και 17 αναφέρεται επίσης αδρά στο πλαίσιο προαγωγής της δυνατότητας των ασθενών να διαχειρίζονται το εισόδημα τους.
Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 26 της Σύμβασης, με τίτλο “Ενίσχυση των ικανοτήτων και αποκατάσταση”:

«Τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν αποτελεσματικά και κατάλληλα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης και της υποστήριξης και της καθοδήγησης σε άτομα/ομάδες σχετικές με την αναπηρία, για να διευκολύνουν τα ΑμεΑ να αποκτήσουν και να διατηρήσουν τη μέγιστη ανεξαρτησία, πλήρη σωματική, διανοητική, κοινωνική και επαγγελματική ικανότητα, και την πλήρη αποκατάσταση και συμμετοχή σε όλες τις πτυχές της ζωής».

Αναφορικά με την υλοποίηση των συγκεκριμένων αποκαταστασιακών στόχων θα πρέπει να εντοπιστούν οι υπάρχουσες καλές πρακτικές σε αυτό το πεδίο και να διαχυθούν ώστε να καλυφθεί το έλλειμμα τεχνογνωσίας στη διαδικασία προαγωγής κοινωνικών δεξιοτήτων. Η θεραπευτική πρακτική και η αποκαταστασιακή διαδικασία θα πρέπει να εγκαταλείψει την στείρα πρακτική των μικροκατασκευών και να εστιάσει στην ανάκτηση των δεξιοτήτων της καθημερινής ζωής.

Παράλληλα, θα πρέπει για το σύνολο των ασθενών να εισαχθεί η υποστήριξη στη λήψη αποφάσεων σύμφωνα με τις επιταγές της Σύµβασης για τα δικαιώµατα των ατόµων µε αναπηρίες. Η αρχή αυτή συνιστά τη μετατόπιση από ένα πλαίσιο κηδεμονίας που εστιάζει στα γνωστικά ελλείμματα του ασθενή και του αποστερεί τη δυνατότητα να προβαίνει σε οποιουδήποτε είδους δικαιοπραξία σε ένα πλαίσιο ενδυνάμωσης που παρέχει στον ασθενή τα μέσα και τις δυνατότητες για να προσεγγίσει τις επιθυμίες και δυνατότητες του.


Διεθνείς Συμβάσεις και μέτρα υποστήριξης


Σύμφωνα με το άρθρο 12 της Σύμβασης, με τίτλο “Ισότιμη αναγνώριση ενώπιον του νόμου”:

«3. Τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για να παρέχουν πρόσβαση στα ΑμεΑ για την υποστήριξη την οποία πιθανώς να χρειάζονται, στην άσκηση της ικανότητας προς δικαιοπραξία.

4. Τα Κράτη Μέρη εξασφαλίζουν ότι όλα τα μέτρα που σχετίζονται με την άσκηση της ικανότητας προς δικαιοπραξία παρέχουν κατάλληλες και αποτελεσματικές εγγυήσεις για να αποτρέψουν τυχόν προσβολή σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο δικαιωμάτων του ανθρώπου. Τέτοιες εγγυήσεις εξασφαλίζουν ότι τα μέτρα που σχετίζονται με την άσκηση της ικανότητας προς δικαιοπραξία σέβονται τα δικαιώματα, τη βούληση και τις προτιμήσεις του ατόμου …. και είναι ανάλογα και προσαρμοσμένα στις περιστάσεις του ατόμου, εφαρμόζονται για το μικρότερο δυνατό χρονικό διάστημα και υπόκεινται σε τακτική επιθεώρηση από μια αρμόδια, ανεξάρτητη και αμερόληπτη αρχή ή δικαστικό όργανο. Οι εγγυήσεις θα είναι ανάλογες με το βαθμό κατά τον οποίο τα μέτρα επηρεάζουν τα δικαιώματα και τα ενδιαφέροντα του ατόμου.».


Εκπόνηση πρωτοκόλλων και υποβολή εκθέσεων για την άρση στρεβλώσεων


Ωστόσο, η υφιστάμενη πρακτική των δικαστικών συμπαραστατών απέχει πολύ από την υλοποίηση αυτού του στόχου. Η εγκατάλειψη και η κακώς εννοούμενη κηδεμονία –περιοδική αγορά γλυκών και ρούχων– αποτελούν εξίσου μεγάλα προβλήματα με την κακοδιαχείριση των συντάξεων των ασθενών. Για την υπέρβαση αυτών των κακών πρακτικών είναι απαραίτητη η εκπόνηση ενός πρωτοκόλλου που να περιλαμβάνει με εύληπτο τρόπο αφενός τις αρχές της υποστήριξης στη λήψη αποφάσεων και αφετέρου οδηγίες, παραδείγματα και καλές πρακτικές για την υιοθέτηση της νέας αυτής προσέγγισης. Η συνεργασία των επαγγελματιών ψυχικής υγείας και ο εκπαιδευτικός τους ρόλος στην προώθηση αυτής της διαδικασίας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της αποστολής τους.

Οι σχετικές δράσεις αποτελούν μέρος του ατομικού θεραπευτικού σχεδίου του ασθενή και η ενσωμάτωση και επικαιροποίηση σε τακτά χρονικά διαστήματα των σχετικών στόχων θα πρέπει να είναι προϊόν της συνέργιας του ασθενή, υποστηρικτή - δικαστικού συμπαραστάτη (Υ-ΔΣ) και θεραπευτή. Με αυτό τον τρόπο θα αποτυπώνεται η πρόοδος που σημειώνεται σε επίπεδο δομής ενώ σε αντίστοιχη έκθεση ο Υ-ΔΣ θα αποτυπώνει τις δικές του ενέργειες. Στο πλαίσιο αυτής της έκθεσης θα περιλαμβάνεται και η λογοδοσία για τις δαπάνες που έχουν πραγματοποιηθεί.

Δεξαμενή Υποστηρικτών-Δικαστικών Συμπαραστατών


Η εφαρμογή αυτού του πλαισίου είναι πιθανό να απομακρύνει ή να αποκλείσει πολλούς Υ-ΔΣ, γεγονός που θα εντείνει τα προβλήματα υλοποίησης και είναι πιθανό να ακυρώσει τη διαδικασία προστασίας των δικαιωμάτων των ΑμΨΝΑ. Η πρόβλεψη για τη σύσταση κοινωνικής υπηρεσίας ή εναλλακτικά επαγγελματιών ψυχικής υγείας ως Υ-ΔΣ και ως ελεγκτικών οργάνων δεν έχει εφαρμοστεί. Επομένως, η υφιστάμενη δεξαμενή επαγγελματιών –που διαρκώς συρρικνώνεται– δεν αρκεί για να καλύψει τα κενά του υφιστάμενου πλαισίου και να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις ενός διευρυμένου πλαισίου.

Για την προώθηση του θεσμού της Υ-ΔΣ θα πρέπει να αξιοποιηθεί το σύνολο των επαγγελματιών ψυχικής υγείας, ένα μεγάλο εύρος ειδικοτήτων και από όλο το πλέγμα των κοινωνικών και υγειονομικών υπηρεσιών. Παράλληλα, η εμπλοκή και ο ορισμός των πολιτών ως “αναδόχων “Υ-ΔΣ” στο πλαίσιο της προαγωγής της κοινωνικής τους ευθύνης για συγκεκριμένο χρόνο και με την παροχή συγκεκριμένων κινήτρων –πχ. μοριοδότηση για προσλήψεις ή βαθμολογική ανέλιξη– θα μπορούσε να καλύψει το κενό που υπάρχει.



Σχετική νομοθεσία και προτάσεις:

1) Με το ν. 3984/2011, στο άρθρο 66, παρ. 8 και 9:
α) με την παρ. 8 προστέθηκε στο άρθρο 13 του ν. 3868/2010 (Α' 129) 3η παράγραφος ως ακολούθως: "3. Οι περιθαλπόμενοι σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τα οποία παρέχουν υπηρεσίες κλειστής περίθαλψης, οι οποίοι πάσχουν από χρόνιες παθήσεις και για όσο χρονικό διάστημα αυτοί διαμένουν μόνιμα εντός των φορέων αυτών, συμμετέχουν στη δαπάνη περίθαλψης τους με ποσοστό επί της σύνταξης που λαμβάνουν. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζεται το ποσοστό συμμετοχής κλιμακωτά ανάλογα με τη σύνταξη του κάθε περιθαλπόμενου, η διαδικασία και ο τρόπος καταβολής του, το όργανο ελέγχου και διαχείρισης των χρημάτων και κάθε άλλο σχετικό θέμα. Αντίθετοι όροι στις συναφθείσες συμβάσεις μεταξύ των δημόσιων φορέων που παρέχουν υπηρεσίες κλειστής περίθαλψης με τους ασφαλιστικούς φορείς δεν ισχύουν" και,
β) με  την παρ. 9 προστέθηκε 8η παράγραφος στο τέλος του άρθρου 13 του ν. 2716/1999, ως ακολούθως: "8. Τα άτομα, τα οποία τοποθετούνται σε μονάδες και προγράμματα ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης του άρθρου 9 του παρόντος νόμου, που παρέχονται από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, συμμετέχουν στη δαπάνη περίθαλψης τους για όσο χρόνο διαμένουν στις δομές αυτές, με ποσοστό επί της σύνταξης την οποία λαμβάνουν. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζεται το ποσοστό συμμετοχής κλιμακωτά ανάλογα με τη σύνταξη του κάθε περιθαλπόμενου, η διαδικασία και ο τρόπος καταβολής του, το όργανο ελέγχου και διαχείρισης των χρημάτων και κάθε άλλο σχετικό θέμα. Αντίθετοι όροι στις συναφθείσες συμβάσεις των εν λόγω φορέων που παρέχουν υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης με τους ασφαλιστικούς φορείς δεν ισχύουν.",
3) η Έκθεση της Ειδικής Επιτροπής Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχιατρικές Διαταραχές για την παρακράτηση των συντάξεων,
5) η πρόταση για τη νομοθετική ακύρωση της παρακράτησης των συντάξεων και την ταυτόχρονη διασφάλιση των εισοδημάτων των ψυχικά πασχόντων που φιλοξενούνται σε στεγαστικές δομές ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης.

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Χ. Βαρουχάκης: "Ας οχυρωθούμε στο 1987"



Μια Πρόταση: ΑΣ ΟΧΥΡΩΘΟΥΜΕ ΣΤΟ 1987

(Πριν μας γυρίσουν στο 1950 και μας εξοντώσουν εκεί)

Πειραιάς, 30 Νοεμβρίου 2013

Απευθύνομαι και παρακαλώ, ενώπιον της ανθρωπιστικής κρίσης που συντρίβει τους πιο αδύνατους, να παρέμβουν:

1. Το Υπουργείο Υγείας
2. Την Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία
3. Το Συνήγορο του Πολίτη
4. Την Εθνική Επιτροπή των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
5. Την Ειδική Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές
6. Τους Συναδέλφους μου και τους άλλους εργαζόμενους στα Ειδικά Ψυχιατρικά Νοσοκομεία, τις άλλες Μονάδες Ψυχικής Υγείας του ΕΣΥ και στις Μονάδες Ψυχικής Υγείας των ΝΠΙΔ
7. Κάθε ενδιαφερόμενο για την τύχη των Ψυχικά πασχόντων, των νοητικά υστερούντων, των ψυχογηριατρικών αρρώστων και των εξαρτημένων από ουσίες

Κανείς μας πια δεν μπορεί να καμώνεται πως δεν ήξερε. Αυτό που περιμένει τους ψυχικά πάσχοντες, τους νοητικά υστερούντες, τους ψυχογηριατρικούς αρρώστους και τους εξαρτημένους από ουσίες όλοι το ξέρουν ή όφειλαν να το μάθουν: Η ηθική εξουδετέρωση, ο πλήρης αποκλεισμός τους, ο ψυχικός και σωματικός βασανισμός τους και ο εν μαρτυρίω θάνατος πολλών είναι η μοίρα εκείνων που πάσχουν και όσων αρρωστήσουν στο μέλλον.

Η ευθύνη όλων και προ παντός των ψυχιάτρων –προσώπων και συλλογικών τους οργάνων- θα είναι μεγάλη, εάν συνεχίσουμε να παρακολουθούμε απαθείς και ημιπαράλυτοι την μοιραία εξέλιξη των πραγμάτων.

Γι’ αυτό ας πάρουμε επί τέλους την απόφαση που πρέπει: Κι αντί να θάψουμε τους νεκρούς μας, ας θάψουμε τα όνειρά μας.

Η Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση, όπως κάποιοι την ονειρεύτηκαν, πέθανε πριν καν ξεκινήσει. Έμποροι ανθρώπων, ονείρων και ιδεών και μεταπράτες της ανθρώπινης οδύνης, επήλυδες στο χώρο της ψυχικής Υγείας, αλαζόνες ιππείς της δοτής εξουσίας, οσφυοκάμπτες των υπουργικών προθαλάμων, και των γραφειοκρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιτηδείως διαπλεκόμενοι με όλους εκείνους που μπορούν να δώσουν και να πάρουν τη συντηρούσαν επί χρόνια, συρρικνωμένη και ευτελώς φτιασιδωμένη προς εντυπωσιασμό των αφελών και δικαιολόγηση μιας άνευ προηγουμένου κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος. Και ακόμη και τώρα κάποιοι από αυτούς τολμούν να ασελγούν, εν ονόματί της, στο ρημαδιό που αφήσανε.

Ας ξεχάσουμε λοιπόν την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση που ονειρευτήκαμε. Και ας βρούμε το θάρρος να το παραδεχτούμε: Οι επιτήδειοι μας νικήσανε... Τριάντα και περισσότερο χρόνια πήγαν χαμένα. Και ακόμη χειρότερο: Αν τους αφήσουμε, αν αφήσουμε όλους αυτούς τους επιτήδειους, τους ιδιοτελείς, τους άσχετους και τους ανίδεους και τους πολιτικάντηδες της κακιάς συμφοράς να διαφεντεύουν ανεμπόδιστοι την εξέλιξη των πραγμάτων, θα ξαναγυρίσουμε σε λίγο καιρό στα μέσα του περασμένου αιώνα.

Ας συντονίσουμε λοιπόν τις προσπάθειές μας για να αποτρέψουμε τα χειρότερα.

Και προτείνω να τις επικεντρώσουμε προς το παρόν, παραμένοντας ανυποχώρητοι σε τρεις βασικούς στόχους:

1. Κανείς άρρωστος χωρίς τροφή, ρούχα και ασφαλή και ευπρεπή στέγη, χωρίς τη θεραπεία, την περίθαλψη και τη φροντίδα που χρειάζεται, χωρίς τα φάρμακα που θα ορίσει ο γιατρός του.

2. Καμιά μεταφορά αρρώστου, από το χώρο διαβίωσής του σε κλινική Ειδικού Ψυχιατρικού Νοσοκομείου ή Ψυχιατρικού Τομέα Γενικού Νοσοκομείου, σε άλλο χώρο χωρίς τη δική του έγγραφη αίτηση. Για τους αρρώστους που δεν είναι σε θέση να δηλώσουν τη βούλησή τους ή βρίσκονται σε καθεστώς δικαστικής συμπαράστασης υποχρεωτική η γραπτή σύμφωνη γνώμη του Διευθυντή της κλινικής που νοσηλεύεται. Εφιστάται η προσοχή των Διευθυντών ψυχιάτρων ότι η επιλογή της κατάλληλης για τον κάθε άρρωστο Μονάδας Ψυχικής Υγείας ανήκει στην αποκλειστική ευθύνη τους και ότι το φαινόμενο της βίαιης και παράνομης μεταφοράς αρρώστων με εμφανή αδυναμία να δηλώσουν τη βούλησή τους σε Μονάδες Ψυχικής Υγείας των Ν.Π.Ι.Δ. (που επί χρόνια μάλιστα λειτουργούσαν χωρίς καν άδεια λειτουργίας) και κανείς δεν γνωρίζει την τύχη τους δεν πρέπει με κανένα τρόπο να επαναληφθεί.

3. Ουδείς εργαζόμενος απολύεται παρά μόνο για χρήση πλαστών προσόντων ή για παράβαση των καθηκόντων του τέτοια που σύμφωνα με το Πειθαρχικό Δίκαιο επισύρουν την ποινή της απόλυσης και με τη διαδικασία που προβλέπεται.

Και όταν αυτά τα πετύχουμε και τα στεριώσουμε ας ξεκινήσουμε από την αρχή.

Όπως τότε το 1987. Τότε που λέγαμε ότι στόχος της Ψυχιατρικής μεταρρύθμισης δεν είναι απλώς να επιβιώσει ο άρρωστος. Αλλά να επιβιώσει ως άνθρωπος. Δεν είναι να υπάρχει ως όν που οι μόνες ανάγκες του και τα μόνα του δικαιώματα είναι «Μαμ, κακά και νάνι». Και οι μόνες του υποχρεώσεις να είναι αποκλεισμένος εκεί που θα τον βάλουμε και να μη πειράζει, να μη ενοχλεί, να μη φοβίζει ούτε να ταράζει την μακάρια και ανεύθυνη γαλήνη των άλλων. Τότε που λέγαμε πως η αλήθεια της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης, σκοπός, πνεύμα, αίμα και σάρκα της είναι να ξαναβρεί ο άρρωστος το χαμένο του Πρόσωπο, να ξαναζήσει το θαύμα μιας μοναδικής και ανεπανάληπτης ύπαρξης που παραμένει η ίδια και ταυτόχρονα διαφορετική στη πορεία του χρόνου. Ένα Πρόσωπο που έχει και άλλες ανάγκες εκτός από τις βασικές για την επιβίωση του. Να νιώσει τη χαρά της δημιουργίας, τη χαρά από την αγωγή της ψυχής του, τη χαρά από την συνύπαρξη εν κοινωνία και σχέση με τους άλλους, τη χαρά από την ανταλλαγή συναισθημάτων και όλες τις άλλες κοινές και πανανθρώπινες χαρές (και τις λύπες). Και ακόμη τη χαρά από τη συνείδηση και την εκπλήρωση του χρέους. Τότε που λέγαμε πως κανείς άρρωστος δεν πρέπει στο μέλλον να χάσει το Πρόσωπό του.

Χάρης Βαρουχάκης
Ψυχίατρος - Πρώην Διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου  Αττικής (ΔΑΦΝΙ)
  

Σωματείο «Αυτοεκπροσώπηση»: Είμαστε αντίθετοι στην παρακράτηση των συντάξεων


ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΛΗΠΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ «ΑΥΤΟΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ»

Αθήνα,   29-11-2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σαν Σωματείο ληπτών υπηρεσιών ψυχικής υγείας θα θέλαμε να καταγγείλουμε την πρόθεση του ίδιου του κράτους να παρακρατεί μεγάλο μέρος των οικονομικών παροχών που το ίδιο δίνει στους λήπτες – ενοίκους ψυχιατρικών στεγαστικών δομών, με το πρόσχημα τάχα της μείωσης της χρηματοδότησης του υπουργείου υγείας προς αυτές τις δομές, κάτι που από τη μια πλήττει και αδικεί κατάφορα τους συγκεκριμένους λήπτες που είναι από τις πιο ευαίσθητες και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και από την άλλη τα ποσά που προκύπτουν από τις παρακρατήσεις των συντάξεων των ληπτών της κάθε στεγαστικής δομής είναι πολύ μικρά σε σημείο που να μη δικαιολογείται η σημασία που δίνει το υπουργείο σε αυτά τα ποσά δήθεν ως ερείσματα της χρηματοδότησής του προς τις στεγαστικές δομές. Εξάλλου με τον τρόπο αυτό μοιάζει να ιδιωτικοποιούνται οι δημόσιες ψυχιατρικές στεγαστικές δομές και να αυτοκαταργείται έτσι, το κράτος πρόνοιας που ούτως ή άλλως θα έπρεπε να υφίσταται και ειδικά σε περιόδους οικονομικής, κοινωνικής και ανθρωπιστικής κρίσης, όπως αυτή που ζούμε σήμερα.

Κλείνοντας να πούμε ότι το Σωματείο μας είναι απολύτως αντίθετο προς την πρόθεση του υπουργείου υγείας να εφαρμόσει ένα τέτοιο άδικο και ανάλγητο νόμο.


Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος, Λεονάρδος Σκόρδος   
Ο Γ. Γραμματέας, Αναστάσιος Τσαμήτας 
 
 
2008-2016 psi-action. Powered by Blogger Blogger Templates designed by Deluxe Templates. Premium Wordpress Themes | Premium Wordpress Themes | Free Icons | wordpress theme
Wordpress Themes. Blogger Templates by Blogger Templates and Blogger Templates