Κοινωνική Αλληλεγγύη ή Υποκρισία;

Δημήτρης Αβραμόπουλος, Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης:

«Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να σας πω, ότι, όπως για τον καθένα που θα βρισκόταν στη δική μου θέση, η πιο όμορφη στιγμή είναι όταν βρίσκεσαι εκεί, όπου βλέπεις να πραγματώνεται η συλλογική μας προσπάθεια, κοινωνική, πολιτιστική ή πολιτική, να φέρουμε πιο κοντά την οργανωμένη πολιτεία, με ειδικές κατηγορίες του πληθυσμού μας, που το έχουν ανάγκη.

Εδώ και πάρα πολύ καιρό, τα Παιδικά Χωριά SOS, χάρη στην ευαισθησία, την αγάπη και την σκληρή δουλειά όλων των συντελεστών, δίνουν καθημερινά τη μάχη για την προστασία των παιδιών μας, αυτής της τόσο ευαίσθητης κοινωνικής ομάδας και αξίζουν την υποστήριξη και την ενθάρρυνσή μας.

Τα όσα ελέχθησαν πρωτύτερα, αποτελούν το αυτονόητο: Η οργανωμένη πολιτεία, η κοινωνία, ο πολιτισμός μας, κρίνονται ακριβώς στο σημείο όπου συναντιέται ο πολίτης με το Σύστημα.

Τα παιδιά που θα φιλοξενηθούν σε αυτόν τον χώρο, είναι παιδιά τα οποία παρεξέκλιναν της πορείας τους. Και οι αιτίες είναι πολλές. Κοινωνικές, οικογενειακές. Συμπεριφορές, που δεν συνάδουν με εκείνο που όλοι επιζητούμε. Απ’ την άλλη πλευρά όμως, έχουν και μια εξήγηση.

Επομένως, εφόσον μπορούν και να ερμηνευτούν και να εξηγηθούν, μπορούν και να θεραπευτούν. Μέσα από αυτόν τον χώρο, θα βγουν και πάλι στην κοινωνία. Πιο ώριμοι, πιο υπεύθυνοι. Θα προλάβουμε εκείνο που κάποτε δεν μπορούσε, να προλάβει η οργανωμένη κοινωνία ή αν το επιχειρούσε, το επιχειρούσε η ίδια με αστυνομικά είτε και δικαστικά μέτρα. Και πολλές φορές, αντί να οδηγήσει το νέο στη διόρθωση της κοινωνικής του συμπεριφοράς, του άνοιγε το δρόμο για ακόμη περισσότερη παραβατικότητα και αντικοινωνική στάση.

Με την πρωτοβουλία που λαμβάνουμε σήμερα εδώ, σε συνεργασία με τον Δήμο, με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, δείχνουμε στην πράξη το επίπεδο του κοινωνικού μας πολιτισμού.

Πολλά ακούγονται και γράφονται για την Ελλάδα. Γκρίνιες, παράπονα. Αλλά πρέπει να το παραδεχτούμε. Η Ελλάδα έχει κάνει βήματα μπροστά, πολύ πιο μπροστά ακόμα και από προηγμένες κοινωνικά, οικονομικά και πολιτιστικά χώρες, σύμφωνα τουλάχιστον και με τους επίσημους δείκτες διεθνών Οργανισμών.

Σε άλλες χώρες, παρόμοια θέματα είναι εντεταγμένα στις αρμοδιότητες άλλων Υπουργείων, όπως του Δημοσίας Τάξεως ή του Δικαιοσύνης. Στη χώρα μας έχει να κάνει με την Κοινωνική Αλληλεγγύη. Εκεί όπου λειτουργεί η εταιρική κοινωνική ευθύνη και ο εθελοντισμός.

Το σημαντικότερο μήνυμα είναι, ότι ωρίμασαν οι συνθήκες. Όλοι συγκλίνουμε σε αυτή τη διαπίστωση, ότι πρέπει να φέρουμε πιο κοντά την κοινωνία με το οργανωμένο σύστημα. Και σε αυτό το σημείο, δεν υπάρχουν περιθώρια για μικρόψυχες προσεγγίσεις και διαφορές. Στεκόμαστε λοιπόν με αναγνώριση και σεβασμό στην τεράστια προσπάθεια και το πολύτιμο έργο που προσφέρουν τα Παιδικά Χωριά SOS.

Μοιραζόμαστε με την τοπική κοινωνία αυτή τη σημαντική εξέλιξη. Η κοινωνία του Χαλανδρίου δείχνει το δρόμο και εύχομαι να ακολουθήσουν αντίστοιχες πρωτοβουλίες και από άλλους Δήμους, που θα δεχθούν να φιλοξενήσουν τέτοια προγράμματα.

Και το αυτονόητο, απλώς το επιβεβαιώνουμε. Η επίσημη πολιτεία, μέσα από τα δικά της προγράμματα, μέσα από τα ευρωπαϊκά προγράμματα, θα συμβάλλει ψυχικά, οικονομικά, ηθικά, πρακτικά, στηρίζοντας τέτοιες προσπάθειες.

Πάντα σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, και με άλλους φορείς, με έναν σκοπό. Μια κοινωνία πιο ανθρώπινη, πιο πολιτισμένη, πιο συνεκτική».

http://health.ana-mpa.gr/view1.php?id=3322

Αυτά ήταν τα λόγια του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου στα εγκαίνια του Ξενώνα Εφήβων με εναντιωματική συμπεριφορά των Παιδικών Χωριών SOS.

Ο μοναδικός στη χώρα μας ξενώνας εφήβων με εναντιωματική συμπεριφορά ανέστειλε τη λειτουργία του πριν από λίγους μήνες, εξαιτίας των περικοπών στη χρηματοδότησή του από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Διαβάστε: SOS και από τον Ξενώνα Εφήβων των Παιδικών Χωριών SOS

και δείτε: το ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ

Αυτόν το μήνα ο ξενώνας εφήβων θα γιόρταζε τα δύο χρόνια λειτουργίας του.

Μήπως ο Υπουργός Υγείας κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος έχει κάποιες δηλώσεις γι΄ αυτές τις περιπτώσεις; ή αυτά είναι για τα εγκαίνια και μόνο;

Από την ομιλία του Υπουργού κρατάμε το "θα προλάβουμε εκείνο που κάποτε δεν μπορούσε, να προλάβει η οργανωμένη κοινωνία ή αν το επιχειρούσε, το επιχειρούσε η ίδια με αστυνομικά είτε και δικαστικά μέτρα. Και πολλές φορές, αντί να οδηγήσει το νέο στη διόρθωση της κοινωνικής του συμπεριφοράς, του άνοιγε το δρόμο για ακόμη περισσότερη παραβατικότητα και αντικοινωνική στάση." ...και περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει η "οργανωμένη κοινωνία" για τους εφήβους.

SOS και από τον Ξενώνα Εφήβων των Παιδικών Χωριών SOS

Φαίνεται ότι το Υπουργείο Υγείας είναι αποφασισμένο να μην δώσει λύση στο πρόβλημα, που το ίδιο δημιούργησε με τις περικοπές στη χρηματοδότηση των Μονάδων Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης (κοινοτικές δομές). Πολλές από αυτές τις δομές ετοιμάζονται να διακόψουν τη λειτουργία τους, αδυνατώντας να συνεχίσουν το έργο τους κάτω από τις συνθήκες που επικρατούν.

Παραιτήσεις προσωπικού, αδυναμία κάλυψης των καθημερινών λειτουργικών εξόδων, έλλειψη οποιασδήποτε προοπτικής για το μέλλον. Οι αντοχές των λειτουργών υγείας εξαντλούνται, αφού παραμένουν για πολλούς μήνες απλήρωτοι και ταυτόχρονα καλύπτουν τις αυξημένες ανάγκες των δομών, λόγω των παραιτήσεων των συναδέλφων τους και της αναστάτωσης των εξυπηρετουμένων. Έχει αναρωτηθεί κανένας αρμόδιος από το Υπουργείο Υγείας, πόσο μπορεί να αντέξει ένας εργαζόμενος σε έναν χώρο που απαιτεί αφοσίωση στο έργο, επένδυση στη θεραπευτική σχέση και ψυχική ενέργεια, όταν ο ίδιος δεν μπορεί να καλύψει τις καθημερινές του ανάγκες; Ίσως η υποχρηματοδότηση των κοινοτικών δομών μέχρι τελικής πτώσης, να έχει μικρότερο πολιτικό κόστος από την απόφαση του Υπουργείου να τις κλείσει.

Οι διαμαρτυρίες και οι επιστολές προς το Υπουργείο Υγείας είναι πολλές. Από εργαζόμενους στην ψυχική υγεία, από χρήστες των υπηρεσιών και τις οικογένειες τους, από πολίτες, από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις Ψυχικής Υγείας, από άλλους φορείς (Συνήγορος του Πολίτη, Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδος κα), από Ευρωπαϊκούς φορείς (Mental Health Europe). Επίσης, έχουν γίνει σχετικές επερωτήσεις στη Βουλή και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το πρόβλημα αναδείχθηκε και από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, τον έντυπο τύπο, τα blogs.

Το μόνο μέσο που αδιαφορεί πλήρως για το πρόβλημα είναι η τηλεόραση. Παραδόξως, ενώ στο παρελθόν έχουν γίνει πολλά ρεπορτάζ για τις κοινοτικές δομές, τον τελευταίο καιρό δεν γίνεται καμιά αναφορά στα προβλήματα που τις οδηγούν σε κλείσιμο! Υπουργείο Υγείας και τηλεόραση, είναι οι μόνοι και μόνιμοι αδιάφοροι για το πρόβλημα. Μπορεί και να είναι τυχαίο.

Αυτή τη φορά το σήμα κινδύνου ήρθε στο http://psi-action.blogspot.com από τα Παιδικά Χωριά SOS. Το Υπουργείο Υγείας ανέθεσε τη λειτουργία του ξενώνα για εφήβους με εναντιωματική συμπεριφορά στα Παιδικά Χωριά SOS. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος ξενώνας είναι ο μοναδικός στην Ελλάδα που απευθύνεται σε εφήβους με εναντιωματική συμπεριφορά!

Ο ξενώνας ξεκίνησε να λειτουργεί τον Μάρτιο του 2007 στο Χαλάνδρι, ως μια Μονάδα Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης ανοικτή στην κοινότητα, με δυνατότητα να φιλοξενεί οκτώ εφήβους και των δύο φύλων από 13 έως 17 ετών με προβλήματα εναντιωματικής συμπεριφοράς. Σκοπός των υπηρεσιών της δομής είναι η παροχή ενός σταθερού πλαισίου διαμονής (βραχείας και μέσης διάρκειας ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες του εφήβου) ικανού να καλύπτει τις συναισθηματικές, ψυχικές, μαθησιακές, παιδαγωγικές και κοινωνικές ανάγκες των εφήβων, ώστε να έχουν μαι κανονική ζωή στην κοινότητα. Οι θεραπευτικές παρεμβάσεις περιλαμβάνουν: παιδοψυχιατρική παρακολούθηση, ιατρική φροντίδα, σχολική υποστήριξη, δραστηριότητες καθημερινής ζωής, δημιουργική – ψυχαγωγική απασχόληση, άλλες θεραπευτικές παρεμβάσεις (δραματοθεραπεία, μουσικοθεραπεία), αθλητικές δραστηριότητες κ.α. Στόχος του ξενώνα είναι η αποκατάσταση του εφήβου με την εξασφάλιση πλαισίου διαμονής, το σχεδιασμό της εκπαιδευτικής/ επαγγελματικής του πορείας και τη διασφάλιση της συνέχειας της φροντίδας του από κοινωνικό, υποστηρικτικό δίκτυο.

Το τελευταίο διάστημα, ο ξενώνας των Παιδικών Χωριών SOS βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και απειλείται η συνέχεια της λειτουργίας του, λόγω:

της ελλειμματικής και μη τακτικής χρηματοδότησης, η οποία δεν δίνει τη δυνατότητα πρόσληψης και διατήρησης σε εργασιακό πλαίσιο έμπειρου προσωπικού στους εξειδικευμένους κλάδους που απαιτούνται για την επιτυχή θεραπευτική λειτουργία του ξενώνα.

της πιεστικής απαίτησης εισαγωγών από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης και των Εισαγγελικών Αρχών, αγνοώντας τη φιλοσοφία, τον κανονισμό λειτουργίας και της δυνατότητές του ξενώνα.

Δηλαδή, η πολιτεία αποφάσισε επιτέλους να ανοίξει έναν μοναδικό στη χώρα μας ξενώνα για εφήβους, ο οποίος θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχή για ανάλογες προσπάθειες, και τον αναγκάζει να κλείσει σχεδόν δύο χρόνια αργότερα. Αφενός γιατί δεν τον χρηματοδοτεί με συνέπεια και αφετέρου γιατί απαιτεί να δεχτεί περισσότερους εφήβους, λόγω απουσίας παρεμφερών ξενώνων, από όσους προβλέπεται. Η πολιτεία, συνηθισμένη από το στοίβαγμα ανθρώπων στα ιδρύματα, δεν μπόρεσε να δεχθεί κάτι διαφορετικό. Τόσα χρόνια λειτουργούν οι υπηρεσίες υγείας με έλλειψη προσωπικού και με “ράντζα” γιατί όχι και οι ξενώνες?

Υπάρχει κανένας στο Υπουργείο Υγείας που να γνωρίζει στοιχειωδώς τη λειτουργία και τη φιλοσοφία αυτών των δομών? Υπάρχει κανένας που να γνωρίζει ότι οι ξενώνες αποτελούν τη στέγη των φιλοξενουμένων και απαιτείται να διατηρούν μια “σπιτική” ατμόσφαιρα? Και αν υπάρχει κάποιος που να γνωρίζει – γιατί δεν μπορεί κάποιος ειδικός θα υπάρχει σε ολόκληρο Υπουργείο– που τον έχουν? Ακούγεται η γνώμη του ή αποφασίζει η πολιτική ηγεσία, ως παντογνώστης, ακόμα και για τα θεραπευτικά θέματα?

Τον περασμένο μήνα, δημοσιοποιήθηκε η αναστολή της λειτουργίας του Θεραπευτικού Ξενώνα Εφήβων “ΙΡΙΣ”, “Ο Θεραπευτικός Ξενώνας Εφήβων «ΙΡΙΣ» ανέστειλε τη λειτουργία του” (και εδώ: "Λουκέτο στην ψυχική υγεία"), ο οπαίος συνεχίζει να μην λειτουργεί και ίσως να ξεχάστηκε ήδη από το Υπουργείο Υγείας. Σήμερα, ασχοληθήκαμε με τις δυσκολίες λειτουργίας του Ξενώνα για Εφήβους με Εναντιωματική Συμπεριφορά.

Η δημιουργία ενός πρότυπου ξενώνα αποτελεί πάντα μια ευχάριστη είδηση. Είναι γνωστό ότι στη χώρα μας υπάρχει τεράστια έλλειψη στις ψυχιατρικές υπηρεσίες για παιδιά και εφήβους και όταν οι ελάχιστες που λειτουργούν απειλούνται, μόνο θλίψη και ανησυχία για το μέλλον αυτού του τόπου μπορούμε να αισθανθούμε.