Eπίθεση της υφυπουργού Φ. Σκοπούλη σε υπαλλήλους του Υπουργείου Υγείας

  

από το blog: Αριστοτέλους 17

Με αφορμή την επίκαιρη – ερώτηση του ομόσταβλου βουλευτή Υπολοίπου Αττικής Β. Οικονόμου, την Τετάρτη 31/1/2013 (ημέρα του πανυγειονομικού συλλαλητήριου), η κυρία Σκοπούλη από τα έδρανα της Βουλής και με γνήσιο δημοκρατικό και προοδευτικό ήθος, επιτίθεται με αήθη τρόπο στους εργαζόμενους της Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας.

Απαντώντας σχετικά με τις πληροφορίες περί κατάργησης της Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας, η αξιότιμη υφυπουργός:

- παραδέχεται το σχέδιο διάλυσης της Διεύθυνσης,

- δε διστάζει να χαρακτηρίσει τη Διεύθυνση συλλήβδην ως φωλιά (διαφθοράς) και εμπόδιο για την απορρόφηση του ΕΣΠΑ,

- ανακοινώνει ότι οι εργαζόμενοι του Υπουργείου Υγείας είναι υπεράριθμοι και υπαινίσσεται ότι το Υπουργείο θα μπορούσε να λειτουργήσει και με το 1/10 του προσωπικού, όπως το αντίστοιχο της Γαλλίας (…),

- θεωρεί πως μόνος λόγος ύπαρξης τμημάτων και διευθύνσεων είναι να απορροφούν κονδύλια του ΕΣΠΑ,

- αφήνει υπονοούμενα για την ικανότητα και την αποτελεσματικότητα των εργαζομένων,

- δεν αντικρούει τα λεγόμενα του βουλευτή περί “καρκινικής φωλέας … που πρέπει να τιμωρηθεί”, επομένως φαίνεται ότι τα υιοθετεί,

- απαξιώνει στο σύνολό του τον χώρο των ΜΚΟ που προσφέρουν υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα τεράστια προβλήματα (απολύσεις εργαζόμενων, καθυστερήσεις πληρωμών, κλείσιμο δομών) που δημιουργεί η υποχρηματοδότηση (κατά 40%) των δομών αυτών, λόγω πολιτικής απόφασης του ομοτράπεζου της ΔΗΜΑΡ Βενιζέλου, όταν αυτός βρισκόταν στο τιμόνι του Υπουργείου Οικονομίας,

- δηλώνει ότι υπερασπίζεται τα δημόσια νοσοκομεία και δομές, τη στιγμή που οι οργανισμοί που ετοιμάζονται προβλέπουν δραστική περικοπή των μονάδων και των θέσεων εργασίας, αλλά και τη στιγμή που οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων δεν επαρκούν να καλύψουν βασικές βιοτικές ανάγκες των ασθενών, πόσω μάλλον τη θεραπευτική διαδικασία.

(Τη συζήτηση στη Βουλή μπορείτε να τη βρείτε ολόκληρη εδώ)

Η κυρία Σκοπούλη εντείνει τη συνεχιζόμενη εδώ και μήνες πολεμική της ενάντια στους εργαζόμενους του Υπουργείου Υγείας και ειδικότερα αυτούς της Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας. Από όταν ανέλαβε τη θέση της Υφυπουργού, και αφού ξεμπέρδεψε μάλλον ανώδυνα με τις καταγγελίες σχετικά με κάποια σκάνδαλα, μόνο της μέλημα είναι η άκριτη υιοθέτηση των απόψεων του (πρώην;) συνεργάτη της Παύλου Θεοδωράκη (επιστήθιου φίλου και συνεργάτη του πρώην Υπουργού Νικήτα Κακλαμάνη, πρώην διοικητή στο Ψυχιατρείο Χανίων, εκπροσώπου της Ελλάδας στον Π.Ο.Υ. για θέματα Ψυχικής Υγείας και πρώην συμβούλου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης του Δημάρχου Αθηναίων). Αποτέλεσμα αυτής της συνεχιζόμενης στάσης της είναι η καθημερινή διαμάχη μεταξύ του γραφείου της Υφυπουργού και των εργαζόμενων στη Διεύθυνση. Στα πλαίσια της διαμάχης αυτής, δε λείπουν οι καθημερινές προσβολές, η πολιτική στοχοποίηση (συνεργάτης της έχει ισχυριστεί ενώπιον αρκετών μαρτύρων πως εργαζόμενοι της Διεύθυνσης ανήκουν στο “κλίμα” της Βίλας Αμαλίας), οι υπαινιγμοί από τα έδρανα της Βουλής κατά εργαζομένων, η έλλειψη οποιασδήποτε συνεργασίας, αλλά, κυρίως, η αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου για επίλυση των κρίσιμων προβλημάτων που χαρακτηρίζουν ολόκληρο τον χώρο της ψυχικής υγείας, οδηγώντας στα όριά τούς ασθενείς και εργαζόμενους. Προσπαθώντας να δικαιολογήσει την αδράνειά της για την αντιμετώπιση των εξαιρετικά σοβαρών αυτών προβλημάτων, η κα Σκοπούλη συστηματικά επιλέγει να στοχοποιεί τους εργαζόμενους στη Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας ως διεφθαρμένους. Αποκορύφωμα αυτής της τακτικής ήταν ο κοινοβουλευτικός διάλογος της προηγούμενης εβδομάδας.

Παρόλα αυτά ξεχνάει ότι την ευθύνη για την κατεύθυνση της πολιτικής σχετικά με την ψυχική υγεία δεν την έχουν οι εργαζόμενοι, ίσως ούτε οι προϊστάμενοι της διεύθυνσης, αλλά οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες. Επιλογές των πολιτικών ηγεσιών ήταν κατά κύριο λόγο οι ΜΚΟ στις οποίες βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό το Εθνικό Πρόγραμμα Ψυχαργώς. Προσωπική επιλογή του νυν Υπουργού Εξωτερικών και πρώην Υπουργού Υγείας ήταν η ανάθεση και επιχορήγηση δράσεων στη ΜΚΟ "Επανένταξη", για την οποία η κα Σκοπούλη διατείνεται τώρα ότι δε γνώριζε τίποτα. Προσωπικές επιλογές των πασοκικών και νεοδημοκρατικών ηγεσιών του Υπουργείου ήταν οι μισές από τις ΜΚΟ που εμπλέκονται στο χώρο της Ψυχικής Υγείας, και πολλές από τις οποίες έχουν ελεγχθεί, ελέγχονται και θα ελεγχθούν για κακοδιαχείριση και διασπάθιση δημόσιου χρήματος. Προσωπικές επιλογές των πολιτικών ηγεσιών ήταν η κάλυψη των ιδιοκτητών κάποιων από αυτές τις εταιρίες, οι οποίες εκμεταλλεύονταν σταθερά τους εργαζόμενους σε αυτές, ενώ οι ίδιοι (πάλι λόγω πολιτικών επιλογών) πλούτιζαν με εξωφρενικούς μισθούς. Προσωπικές επιλογές των υπουργών των συγκυβερνώντων με την κα Σκοπούλη κομμάτων ήταν οι εταιρίες που εδώ και πολλά χρόνια λαμβάνουν εκατομμύρια για την υποστήριξη του έργου της Διεύθυνσης, τη στιγμή που με πολύ λιγότερα χρήματα (για προσλήψεις δημόσιων λειτουργών) θα μπορούσε να ξεπεραστεί το πρόβλημα της υποστελέχωσης και του ολοένα αυξανόμενου όγκου εργασίας. Προσωπικές επιλογές των προκατόχων της και της ίδιας είναι η κατανομή των κοινοτικών κονδυλίων. Προσωπικές επιλογές της ίδιας είναι πια η κατανομή των πόρων για τις δομές Ψυχικής Υγείας. Για όλα αυτά τα περιστατικά κακοδιαχείρισης και αυθαιρεσιών, για την ανάγκη εξορθολογισμού των δαπανών, για όλα τα ζητήματα που αφορούσαν τον χώρο της ψυχικής υγείας, οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου, όπως και η κα Σκοπούλη, ήταν ενήμερες, μετά από πολλά ενημερωτικά, ερωτήματα και υπομνήματα των εργαζομένων στη Διεύθυνση.

Η κα Σκοπούλη σκόπιμα παραβλέπει τη δουλειά χρόνων των εργαζομένων της Διεύθυνσης, τη συμβολή τους στη θεμελίωση ενός πρωτοποριακού, ανοιχτού και προοδευτικού εθνικού σχεδίου για την Ψυχική Υγεία, την πέρα όποιων υπαινιγμών στάση τους και την αφοσίωσή τους σε έναν τόσο ευαίσθητο τομέα. Όπως πολλές φορές παλιότερα, έτσι και πρόσφατα, οι εργαζόμενοι στη Διεύθυνση πήραν θέση πάνω σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα, όπως αυτό της εκμετάλλευσης των συντάξεων των φιλοξενούμενων στις Μονάδες Ψυχικής Υγείας. Για αυτή τους τη θέση έγιναν στόχος λίβελων και έμμεσων απειλών από την τότε πολιτική ηγεσία. Όταν ανέλαβε η κα Σκοπούλη δεσμεύτηκε ότι θα κάνει πράξη όσα οι εργαζόμενοι στη Διεύθυνση είχαν αναδείξει. 8 μήνες μετά, οι δεσμεύσεις της έχουν μείνει υποσχέσεις. Η ολιγωρία που επέδειξε σε ένα τόσο κρίσιμο ανθρωπιστικό ζήτημα ίσως καταδεικνύει την έλλειψη πολιτικής βούλησης να επιλυθούν τα χρόνια προβλήματα του χώρου της ψυχικής υγείας, η οποία μεταμφιέζεται σε ανέξοδες για τη ίδια, αλλά επικίνδυνες για τους εργαζόμενους, καταγγελίες μετά από ερωτήσεις-πάσες βουλευτών του κόμματός της. Η κα Σκοπούλη σε λίγο καιρό θα κλείσει ένα χρόνο στη θέση της Υφυπουργού. Είναι πια αρκετά αστείο να καταγγέλει τα κακώς κείμενα στο Υπουργείο Υγείας, του οποίου προΐσταται πολιτικά μαζί με τους δεξιούς συγκατοίκους της.

Είναι καιρός ο σύλλογος εργαζομένων του Υπουργείου Υγείας να ξυπνήσει από τη νάρκη του και να υπερασπιστεί τους συναδέλφους που στοχοποιούνται πια ανοιχτά από την πολιτική ηγεσία.