Για το απειλούμενο κλείσιμο των δομών πρόνοιας

 

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ *

Βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης στην Ελλάδα. Κυβέρνηση και υπουργείο Υγείας αρνούνται να στηρίξουν το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν Υγεία, στην Ψυχική Υγεία και Πρόνοια. Προτιμούν να πετάξουν κόσμο στο δρόμο, εργαζόμενους και λήπτες. Βάζουν λουκέτο σε δομές ψυχικής υγείας, σε ειδικά σχολεία, σε κέντρα ψυχικής υγείας, σε κλινικές και νοσοκομεία. Οι εργαζόμενοι στις δομές αυτές είμαστε απλήρωτοι για μήνες, πεινασμένοι, απελπισμένοι και έχουμε οργανωθεί χωρίς να έχουμε άλλη επιλογή για να σώσουμε τον εαυτό μας και τους ανθρώπους χωρίς φωνή που στηρίζουμε καθημερινά στη δουλειά μας. Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση γκρεμίζεται, τα ΑΜΕΑ γίνονται στόχος αστυνομικής βίας σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για την περικοπή των επιδομάτων. Οι καρκινοπαθείς πληρώνουν τα φάρμακά τους, τα παιδιά μας μένουν ανεμβολίαστα και η κυβέρνηση κλείνει 50 νοσοκομεία. Τα κέντρα πρόληψης, τα προγράμματα κατά των ναρκωτικών ναρκοθετούνται από την υποχρηματοδότηση. Η κυβέρνηση και η τρόικα εκτελούν μια ιδιότυπη γενοκτονία και χρησιμοποιούν την κρίση σαν δικαιολογία για να πάρουν τα χρήματα που προορίζονται για παιδιά, έφηβους, ενήλικες ασθενείς και εμάς τους εργαζόμενους και να τα δώσουν στην Τρόικα.

Αν κλείσουν οι δομές ψυχικής υγείας θα ανοίξει πάλι με την κρίση (μια κρίση που κανένας εργαζόμενος δεν προκάλεσε) μια νέα τεράστια «Λέρος», οι ψυχικά πάσχοντες θα πεταχτούν στο δρόμο και τα ποσοστά αυτοκτονιών θα πολλαπλασιαστούν, ενώ είναι ήδη πολύ υψηλά. Μια νέα  «Λέρος» θα δημιουργηθεί με άνεργους και φτωχούς ψυχικά ασθενείς και με περιθωριοποιημένους, ελαστικά εργαζόμενους σκλάβους - τάχα επιστήμονες. Σήμερα, επικαλούμενοι την κρίση και με μηδαμινή χρηματοδότηση για το 2ο εξάμηνο του 2012 ουσιαστικά οδηγούν στο κλείσιμο της πλειοψηφίας των δομών ψυχικής υγείας ή τη μετατροπή τους πάλι σε άσυλα. Εμμέσως πλην σαφώς, ο εκβιασμός είναι ο εξής: για να συνεχίσουν να υπάρχουν οι δομές και να μην πεταχτούν οι ασθενείς στο δρόμο εμείς οι εργαζόμενοι πρέπει να δουλεύουμε τζάμπα.

Αν κλείσουν οι δομές ειδικής αγωγής, καθώς και εδώ η χρηματοδότηση έχει μειωθεί κατά 50%, χιλιάδες παιδιά και ενήλικες τυφλοί, κωφοί, με αυτισμό, νοητική στέρηση και αναπηρίες θα βρεθούν στα σπίτια τους χωρίς σχολεία, θεραπείες και επαγγελματική εκπαίδευση. Ήδη 185.000 χιλιάδες παιδιά σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία δεν έχουν πρόσβαση στις θεραπείες που χρειάζονται, 6.000 εργαζόμενοι στο χώρο είναι απλήρωτοι για μήνες, απολύσεις γίνονται διαρκώς και δομές κλείνουν. Αν κλείσουν οι δομές αυτές η Ελλάδα από κοιτίδα πολιτισμού θα γίνει κοιτίδα σκοταδισμού και βαρβαρότητας αρνούμενη την εκπαίδευση και τη θεραπεία που χρειάζονται τα παιδιά και οι ενήλικες ΑμΕΑ.

Αν κλείσουν τα 71 Κέντρα Πρόληψης, που προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες ολόκληρης της χώρας σε υπηρεσίες πρόληψης των εξαρτήσεων και προαγωγής της ψυχοκοινωνικής υγείας, με λιγότερους από 400 εργαζόμενους, με τη χρηματοδότηση περικομμένη περίπου στο -70% για το 2011 και το 2012, και με απλήρωτους συναδέλφους μέχρι και 6 μήνες, θα νομιμοποιηθεί η έκθεση των παιδιών, εφήβων και νέων στους εντεινόμενους απ' την κρίση ψυχοκοινωνικούς, παράγοντες που οδηγούν στην εξάρτηση. Αλλά και θα εγκαταλειφθούν οι άνθρωποι που ήδη αντιμετωπίζουν πρόβλημα εξάρτησης, ιδιαίτερα στην επαρχία, ως προς την δυνατότητα πρώτης υποστήριξης και παραπομπής τους σε δομές απεξάρτησης. 

Αν κλείσουν οι δομές αντιμετώπισης της εξάρτησης - σε μια φάση όπου χρειάζονται περισσότερο από ποτέ, με την κατακόρυφη αύξηση, λόγω της κρίσης, των εξαρτημένων  - τινάζεται στον αέρα η προσπάθεια των εξαρτημένων να ξεφύγουν από αυτό τον κυκεώνα. Τα αποτελέσματα της υποχρηματοδότησης (-35% από τον περυσινό, ήδη «κουτσουρεμένο» προϋπολογισμό), είναι πλέον εμφανή: δομές που λειτουργούν οριακά – χωρίς το αναγκαίο προσωπικό, χωρίς φάρμακα, χωρίς τις απαραίτητες εξετάσεις. Όσον αφορά τους εξαρτημένους πλέον βρίσκονται στη δίνη της ανθρωπιστικής κρίσης: ανέχεια, πείνα, μεγάλη αύξηση του αριθμού των αστέγων, αύξηση συνολικά της νοσηρότητας και τερατώδης αύξηση των κρουσμάτων  AIDS – μια επιδημία πολύ δύσκολα αντιμετωπίσιμη, μια που οι μονάδες ειδικών λοιμώξεων δεν επαρκούν και στερούνται των μέσων, ενώ οι άνθρωποι περιμένουν εβδομάδες και μήνες ακόμα και για  να αποκτήσουν το πολυπόθητο βιβλιάριο της πρόνοιας.

Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ εφαρμόζει και θα συνεχίσει να εφαρμόζει την πολιτική του μνημονιακού σφαγείου. Μια πολιτική που οδηγεί το χώρο μας σε υποβάθμιση, συρρίκνωση και τελικά στο λουκέτο. Μια πολιτική που εξαθλιώνει τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Αυτή η πολιτική και όσοι την εφαρμόζουν πρέπει να ανατραπούν.

Στην κρίση πρέπει να στηριχθούν αυτά τα δικαιώματα για να μην εξωθηθούμε στον κανιβαλισμό και στην κοινωνική διάλυση. Χτίζουμε ασπίδα προστασίας των δομών πρόνοιας απέναντι στις πολιτικές της βαρβαρότητας. Οι εργαζόμενοι στις δομές αυτές συντονιζόμαστε με εργαζόμενους σε άλλους κλάδους υγείας, συλλόγους γονέων, με τοπικές συνελεύσεις και με όλα τα πληττόμενα μέρη της κοινωνίας.

Δε θα αφήσουμε κανένα παιδί και ενήλικα με ειδικές ανάγκες χωρίς θεραπεία και εκπαίδευση για να σωθεί το ευρώ. Δε θα αφήσουμε κανένα ψυχικά πάσχοντα χωρίς θεραπεία για να σωθούν οι τράπεζες. Δε θα αφήσουμε κανένα εξαρτημένο χωρίς θεραπεία για να σωθεί αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα. Δε θα αφήσουμε κανένα ασθενή χωρίς νοσοκομεία και φάρμακα για να σωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση των επιχειρηματιών και των εφοπλιστών. Δε θα μείνουμε άνεργοι για να σωθεί η Τρόικα. 

ΔΕ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ! ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!

* Κείμενο του Συντονισμού Εργαζομένων / Απολυμένων Ψυχικής Υγείας, Πρόνοιας και Κατά των Εξαρτήσεων

Αναδημοσίευση από το:  http://syntergpsyex.blogspot.gr/