Σε επίσχεση εργασίας εργαζόμενοι στην Alzheimer Hellas

Ανακοίνωση εργαζομένων Alzheimer Hellas, Θεσσαλονίκη

Η ελληνική πραγματικότητα και οι εξελίξεις σε πολιτικό και οικονομικό τομέα, είχαν ως αποτέλεσμα να εμφυσήσουν την οικονομική, κοινωνική, ηθική και ψυχολογική μας «κρίση». Η Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer και Συναφών Διαταραχών (Alzheimer Hellas) χρηματοδοτούμενη από το Υπουργείο Υγείας με ευρωπαϊκό πρόγραμμα που είχε λάβει στα πλαίσια του Γ’ κοινοτικού πλαισίου και έπειτα του ΕΣΠΑ, είναι μια ΜΚΟ που απασχολεί περίπου 50 εργαζόμενους.

Τα τελευταία δύο χρόνια λόγω των καταστάσεων στη χώρα έχουν δημιουργηθεί σοβαρά προβλήματα με τη χρηματοδότηση των Μονάδων αυτών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση των μισθών μας, καθώς και τη συνεχή αναβολή πληρωμής των λειτουργικών εξόδων των Μονάδων. Η κατάσταση άρχισε να γίνεται ακόμη πιο πιεστική έπειτα από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, του Υπουργού Υγείας και της Υφυπουργού Υγείας τον Σεπτέμβριο ότι παγώνουν οι χρηματοδοτήσεις μέχρι τέλος του έτους ζητώντας παράλληλα να γίνει μείωση έως και 50% της συμφωνημένης χρηματοδότησης. Συνέπεια αυτού ήταν αρχικά να γίνονται πληρωμές ενός μισθού για ήδη 3-4 δεδουλευμένους μήνες, όπου πλέον είμαστε 6 μήνες απλήρωτοι. Οι επιπτώσεις πολλές… υπάρχει πλέον μεγάλη συσσώρευση απλήρωτων λογαριασμών (με κίνδυνο διακοπής ρεύματος, σύγκρουση με ιδιοκτήτες, φόβο ενδεχόμενων κατασχέσεων λόγω μη πληρωμής φορολογικών υποχρεώσεων, δυσκολία μετακίνησης κτλ) και οφειλόμενων δανεικών. Μια καθημερινότητα με αρκετές δυσκολίες που αγγίζουν πλέον τα όρια της επιβίωσης.

Δυστυχώς οι επιπτώσεις δεν σταματούν όμως μόνο στα υλικά! Υπάρχουν και βαθύτερες συνέπειες όπως είναι ο συνεχής υποβιβασμός του εργαζομένου από το δικαίωμά του στην έμμισθη εργασία, η θιγμένη του αξιοπρέπεια να προσπαθεί να ζει με χρέη και δανεικά μη φέροντας ο ίδιος άμεση ευθύνη για αυτό και η ψυχική του εξάντληση καθώς εργάζεται σε ένα πλαίσιο όπου οφείλει συνεχώς να δίνει ψυχή και ενέργεια σε άλλους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχουν το τελευταίο διάστημα κρούσματα κρίσεων πανικού και τάσης μελαγχολίας σε άτομα του προσωπικού. Πλέον είναι εμφανή τα συμπτώματα της ψυχικής μας εξάντλησης (burnout).

Οι προσπάθειές μας όλο αυτό το διάστημα ήταν αρκετές. Προβληματιστήκαμε, σκεφτήκαμε, αναρωτηθήκαμε πως μπορούμε να βοηθήσουμε όλοι μαζί για να ξεπεράσει η εταιρεία τη δύσκολη αυτή φάση. Πραγματοποιήσαμε δράσεις, στηρίξαμε δραστηριότητες, προτείναμε ενδεχόμενες λύσεις.. Δυστυχώς όμως αυτά από μόνα τους δεν αρκούν ώστε να μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση.

Το έργο της εταιρείας είναι αξιοθαύμαστο και όντως οι δομές μας αποτελούν πρότυπα κέντρα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως. Η μέχρι τώρα συνεργασία μας με την εταιρεία ήταν άψογη. Οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη των παρεχόμενων υπηρεσιών μας είναι πολλοί. Είμαστε δεμένοι με τη δράση και την πορεία της εταιρείας όλα αυτά τα χρόνια, καθώς πολλοί από εμάς συνεισφέραμε -και εθελοντικά πολλές φορές- στο χτίσιμο της. Αγαπάμε το είδος της δουλειάς μας. Θέλουμε να είμαστε δίπλα σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη και είμαστε δεμένοι μαζί τους. Όμως όλο αυτό το συναισθηματικό δέσιμο δεν αρκεί πλέον για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Τίθεται πλέον επιτακτική ανάγκη δικής μας επιβίωσης, δικής μας ψυχικής και συναισθηματικής φροντίδας για να μπορέσουμε να ανακτήσουμε τις δυνάμεις μας και να είμαστε ξανά δίπλα τους ως σωστοί επαγγελματίες υγείας και ως λειτουργικοί εργαζόμενοι.

Είμαστε, λοιπόν, στη δυσάρεστη και δύσκολη θέση να ανακοινώσουμε την απόφαση που έχουμε λάβει προκειμένου να μπορέσουμε να βρούμε άλλους πόρους για να επιβιώσουμε το διάστημα μέχρι να μας δοθούν τα δεδουλευμένα. Δηλώνουμε με το έγγραφο αυτό ότι οι 24 από τους εργαζόμενους των 2 Μονάδων ξεκινάμε επίσχεση εργασίας από 2/1/2013 μέχρι να πληρωθούν οι δεδουλευμένοι μήνες εργασίας.

Η επίσχεση στρέφεται τυπικά κατά του εργοδότη μας, ουσιαστικά όμως ο στόχος μας είναι να τονίσουμε στο Υπουργείο Υγείας ότι δεν αντέχουμε άλλο τόσους μήνες απλήρωτοι. Για το λόγο αυτό θα επιθυμούσαμε από τον πρόεδρο και την αντιπρόεδρο της Εταιρείας και το Διοικητικό Συμβούλιο και να σταθούν δίπλα μας, στη δύσκολη και για εμάς απόφαση, ώστε να γίνει η επίσχεση μια μορφή διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας προς το Υπουργείο. Χρειάζεται να κατανοήσει ότι οι δομές του «Ψυχαργώς» φυτοζωούν και κλείνουν με αποκλειστικά δική του ευθύνη.