Τροπολογία για την κατάργηση της παρακράτησης συντάξεων των ψυχικά πασχόντων

 

Τροπολογία κατέθεσαν στη Βουλή έξι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που αφορά στην κατάργηση της παρακράτησης των συντάξεων για τους ψυχικώς πάσχοντες που φιλοξενούνται σε δομές περίθαλψης, καθώς με την παρακράτηση αυτή «αναιρείται ο δωρεάν χαρακτήρας των υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας» (Αυγή)

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Υγείας «Προσαρμογή στο εθνικό δίκαιο της Εκτελεστικής Οδηγίας 2012/25/ΕΕ της Επιτροπής της 9ης Οκτωβρίου 2012 για τη θέσπιση διαδικασιών ενημέρωσης σχετικά με την ανταλλαγή, μεταξύ των κρατών μελών, ανθρώπινων οργάνων που προορίζονται για μεταμόσχευση - Ρυθμίσεις για την Ψυχική Υγεία και την Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή και λοιπές διατάξεις».

Θέμα: Κατάργηση της παρακράτησης συντάξεων

Α. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Στο αρθρ. 13 του Ν. 2716/1999 είχε καθοριστεί το πλαίσιο των πόρων χρηματοδότησης δομών ψυχικής υγείας (κρατικός προϋπολογισμός, ειδικό νοσήλιο από τα ασφαλιστικά ταμεία).  

Με την παρ. 9 του α.66 του Ν. 3984/2011 επιβλήθηκε αυθαίρετα η υποχρεωτική συμμετοχή των φιλοξενούμενων σε μονάδες και προγράμματα ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης που παρέχονται από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου με ποσοστό επί της σύνταξης που λαμβάνουν από τα ασφαλιστικά ταμεία τους. Επίσης, με την παράγραφο 8 του ίδιου άρθρου του ίδιου νόμου, επιβλήθηκε αντίστοιχη συμμετοχή των χρονίως πασχόντων που περιθάλπονται σε μονάδες χρονίως πασχόντων κλειστού τύπου. Με τις υπουργικές αποφάσεις Π3β/φ.ΓΕΝ./γ.π.ΟΙΚ.87101/9-8-2011 και Υ5α/Γ.Π. Οικ. 26159/10-4-2012 εξειδικεύτηκε ο τρόπος εφαρμογής της παραπάνω συμμετοχής.

Με την παρ. 6 του α. 30 του Ν. 4052/2012, η υποχρεωτική συμμετοχή των ψυχικά ασθενών στη δαπάνη περίθαλψης τους επεκτάθηκε και για όσους λαμβάνουν ψυχοκοινωνική φροντίδα από νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

Οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις είναι παράνομες και αντισυνταγματικές, καθώς δεν αφορούν καταβολή νοσηλίου, όπως προβλέπεται από το θεσμικό πλαίσιο, αλλά για κατάσχεση περιουσιακού στοιχείου των ασθενών. Συγκεκριμένα, αντιβαίνουν στα άρθρα 4 («Αρχή της ισότητας»), 17 («Προστασία της ιδιοκτησίας») και 25 («Αρχή της Αναλογικότητας») του Συντάγματος. Επιπλέον αντίκεινται στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ε.Σ.Δ.Α. (άρθρο 1).

Το κοινωνικό κράτος βασίζεται στην αρχή της συλλογικής ανάληψης της διακινδύνευσης που προκαλούν οι κακοτυχίες της ζωής. Σε αυτό το πλαίσιο, οι πολίτες συνεισφέρουν ανάλογα με το εισόδημα ή/και την περιουσιακή τους κατάσταση μέσα από τη γενική φορολογία και απολαμβάνουν παροχές ανάλογα με τις ανάγκες τους.

Η θέσπιση ειδικών πόρων κατευθείαν από ασθενείς δεν προβλέπεται πουθενά στο θεσμικό πλαίσιο για το κοινωνικό κράτος και αποτελεί κοινωνικά ανάλγητη πολιτική με την οποία τα βάρη της ασθένειας κατανέμονται δυσανάλογα στα πιο ευάλωτα τμήματα της κοινωνίας και αναιρείται ο δωρεάν χαρακτήρας των υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας.

Η εφαρμογή των συγκεκριμένων διατάξεων ενδέχεται να οδηγήσει σε επιλογή των ασθενών, βάσει του ύψους της σύνταξής τους.

Η δυνατότητα των ληπτών υπηρεσιών ψυχικής υγείας να έχουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα (π.χ. σύνταξη ή μισθό), αποτελεί  προϋπόθεση για την ισότιμη πρόσβαση σε κοινωνικούς ρόλους. Η οικονομική αυτονομία ήταν και είναι, εκτός από αναφαίρετο δικαίωμα, και ένα θεραπευτικό εργαλείο προς την προσωπική αυτονόμησή τους, την κοινωνικοποίηση και την διαμόρφωση των σχεδίων και στόχων για την ζωή τους. Άρα η παρακράτηση της σύνταξης αντίκειται στους σκοπούς της ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, της κοινωνικής επανένταξης και της και της καταπολέμησης του «στίγματος» της ψυχικής νόσου.

Ήδη οι ψυχικά ασθενείς και οι χρόνιοι πάσχοντες συμμετέχουν στη δαπάνη διαμονής τους σε δομές ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και πρόνοιας μέσω των ασφαλιστικών εισφορών τους, χρηματοδοτώντας βάσει ειδικού νοσηλίου τις μονάδες και τα προγράμματα δημόσιου και ιδιωτικού δικαίου.

Οι ρυθμίσεις αυτές δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα υποχρηματοδότησης, καθώς οι πόροι που αναμένεται να συγκεντρωθούν υπολογίζονται ότι θα ανέλθουν σε ένα μικρό ποσοστό του ποσού που ελλείπει από τους προϋπολογισμούς των ανωτέρω φορέων. Επομένως, το επαχθές και παράνομο μέτρο της παρακράτησης συντάξεων παραβιάζει ευθέως και την συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της αναλογικότητας.

Η χρηματοδότηση των δομών ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και των μονάδων χρονίων παθήσεων από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή από την φορολογία των πολιτών - συμπεριλαμβανομένων των ψυχικά ασθενών και των χρονίως πασχόντων -  είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να εξασφαλίσει την ισότιμη, δημόσια και δωρεάν πρόσβαση σε παροχές υγείας σε ένα κράτος δικαίου.

Παρότι έχουν παρέλθει τρία χρόνια από την έκδοσή τους, οι παραπάνω διατάξεις και αποφάσεις δεν έχουν εφαρμοστεί, αφενός λόγω των αντιδράσεων που έχουν διατυπωθεί από οργανώσεις ληπτών και αφετέρου επειδή η εκάστοτε πολιτική ηγεσία ουσιαστικά αναγνωρίζει σιωπηρά τον παράνομο και αντισυνταγματικό χαρακτήρα τους καθώς και το ατελέσφορο της εφαρμογής τους. Οι δηλώσεις της πρώην υφυπουργού Υγείας κας Σκοπούλη και η δέσμευση της ότι θα καταργηθούν άμεσα εντάσσονταν σε αυτό το πλαίσιο.

Στην πραγματικότητα, οι διατάξεις αυτές θεσπίστηκαν για καθαρά ιδεολογικούς λόγους, για να εμπεδωθεί δηλαδή η λογική της επιβάρυνσης των ασθενών για την απόλαυση κοινωνικών παροχών και να αρθεί ο δωρεάν χαρακτήρας του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και Πρόνοιας, όπως εξάλλου είχε υποστηρίξει από το βήμα της Βουλής ο πρώην Υπουργός Υγείας κος Άδωνις Γεωργιάδης. 

Β. ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Προστίθεται νέο άρθρο στο Σχέδιο Νόμου με το εξής περιεχόμενο:

Άρθρο…

1. Οι παράγραφοι 8 και 9 του άρθρου 66 του ν. 3984/2011, καθώς και η παρ. 6 του άρθρου 30 του ν. 4052/2012, καταργούνται.

2. Οι με αρ. πρωτ. Π3β/φ.ΓΕΝ./γ.π.ΟΙΚ.87101/9-8-2011 και Υ5α/Γ.Π. οικ. 26159/10-4-2012 Αποφάσεις του Υπουργού Υγείας καταργούνται.

Αθήνα, 20 Ιουνίου 2014

Οι προτείνοντες βουλευτές

Κώστας Ζαχαριάς

Ανδρέας Ξανθός

Ειρήνη Αγαθοπούλου

Χρήστος Μαντάς

Βασιλική Κατριβάνου

Βασίλης Κυριακάκης

  

(Όλα τα κείμενα για το θέμα της παρακράτησης των συντάξεων των ψυχικά πασχόντων, από το 2011 μέχρι σήμερα, μπορείτε να τα βρείτε εδώ) 

  

Με αφορμή τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας στο ΨΝΑ (Δαφνί)

 

Με αφορμή τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας (την επώνυμη καταγγελία για το βασανισμό της κοπέλας που την πήγανε οι δικοί της για νοσηλεία στο «Δαφνί» και την αυτοκτονία μίας άλλης έγκλειστης γυναίκας στο ίδιο ίδρυμα), θα προσπαθήσω, όσο πιο σύντομα και περιεκτικά, να δώσω την άποψη μου. (Είμαι τελειόφοιτος στο τμήμα ψυχολογίας στο ΑΠΘ και έχω επανειλημμένως βιώσει τη βία του συστήματος «ψυχικής υγείας». Όσα ακολουθούν έχουν ξαναειπωθεί αλλά κρίνεται αναγκαίο να επισημανθούν και πάλι. Οι παραπομπές δίνονται για την στήριξη των κειμένων και την περαιτέρω διερεύνηση των θεμάτων).

Η βία της ψυχιατρικής και οι διαστάσεις της: ο βασανισμός των ψυχικά πασχόντων ανθρώπων προβλέπεται, ισχύει και εφαρμόζεται, επιγραμματικά, με τις εξής επώδυνες πρακτικές:

Την φαρμακευτική «θεραπεία» με τις βαριές παρενέργειες της: καταστολή της ψυχικής, σωματικής και διανοητικής λειτουργίας αυτού που υποχρεούται να πάρει τα «ψυχοφάρμακα».

Τον φυσικό εγκλεισμό και την κοινωνική απομόνωση του ψυχικά πάσχοντα ανθρώπου, εντός και εκτός του ψυχιατρείου.

Το δέσιμο με αλυσίδες ή ιμάντες με το ψευδοεπιστημονικό και προπαγανδισμένο ποικιλοτρόπως πρόσχημα της προστασίας του ίδιου και των άλλων από την βίαιη και επικίνδυνη συμπεριφορά του (προβλέπεται, διδάσκεται και επικαλύπτεται με τον όρο «μηχανική καθήλωση»).

Την άκρως επικίνδυνη «θεραπεία» του ηλεκτροσόκ, που ακόμη εφαρμόζεται, παρά την συνήθη κοινή εντύπωση ότι είναι μία μέθοδος που ανήκει στο παρελθόν. Δε μπορώ να γνωρίζω σε ποια ιδρύματα εφαρμόζεται πλέον, πάντως στο πρόσφατο σχετικά παρελθόν (2005) σε ψυχιατρείο που "νοσηλευόμουν" γινόταν σίγουρα και, αργότερα, σε ένα άλλο, κάτι που λεγόταν υπνοθεραπεία στους έγκλειστους που …προσφέρονταν ήταν κοινός τόπος ότι αυτήν ήταν το ηλεκτροσόκ.

Την ετικετοποίηση και τον κοινωνικό στιγματισμό της ανθρώπινης προσωπικότητας με διάφορες ψυχιατρικές διαγνώσεις – ταμπέλες (ψυχωσική συνδρομή, σχιζοφρένεια, μανιοκατάθλιψη, παρανοϊκή διαταραχή προσωπικότητας και άλλες πολλές).

Η νοσηλεία βιώνεται ως απειλή για όποιον βρίσκεται εκτός ιδρύματος πλέον, το δικαίωμα στην άρνηση της θεραπείας δεν υπάρχει - σε αντίθεση με ότι ισχύει για όλες τις άλλες περιπτώσεις ασθενών και όσοι υφίστανται την ψυχιατρική θεραπεία, παρά το γράμμα του νόμου, δεν είναι καθόλου βέβαιο και στο χέρι τους ότι τους γνωστοποιείται αυτήν (τι φάρμακο, για πόσο διάστημα, για ποιον λόγο και με ποιον σκοπό).

Τα παραπάνω είναι μόνο κάποιες παράμετροι που συνθέτουν την πραγματικότητα του ψυχιατρικού συστήματος, που χρησιμοποιώντας ότι μέσο έχει στη διάθεση του, κυρίως το φόβο, τόσο των πασχόντων, όσο και της κοινωνίας, νομιμοποιείται "ηθικά" η αποστέρηση κάθε ανθρώπινου χαρακτηριστικού και κάθε δικαιώματος από τους ψυχικά πάσχοντες …κάτι που σημαίνει τη δυνατότητα αυτή για τον καθένα από μας.

Ο σκοπός – ο επιθυμητός προσανατολισμός:

Τελικός: να αναιρέσουμε την ψυχιατρική βία, όλο το ψυχιατρικό σύστημα, δηλαδή,

στη βάση του.

σε άμεσο χρόνο: οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας να είναι αντικείμενο διαχείρισης των ίδιων των χρηστών – ληπτών και των οικογενειών τους, δηλαδή όλων των πολιτών, αν αναλογιστεί κανείς ότι 1 στους 4 ανθρώπους αναγκάζεται να έρθει κάποια στιγμή σε επαφή με το σύστημα ψυχικής υγείας.

σε βάσεις: σεβασμού – αξιοπρέπειας – ελευθερίας – ανοιχτού διαλόγου με αναφαίρετο κάθε ανθρώπινο δικαίωμα του ανθρώπου που πάσχει και δε χρειάζεται ακόμη ένα φορτίο (τη βαρβαρότητα του ψυχιατρικού συστήματος) αλλά ουσιαστική φροντίδα, με ότι σημαίνει αυτή.

Οι προτάσεις: μέσω συλλογικής δράσης και συντονισμού όλων όσων διαθέτουν εικόνα του συστήματος ψυχικής υγείας να πραγματοποιηθούν ανοιχτές εκδηλώσεις με άξονες:

1. Την πληροφόρηση των ανθρώπων για την πραγματικότητα του συστήματος «ψυχικής υγείας»

2. Την ευαισθητοποίηση προς τον ψυχικά πάσχοντα άνθρωπο

3. Την καλλιέργεια του ανοιχτού διαλόγου για να συνειδητοποιούμε τι σημαίνει η ισχύουσα ψυχιατρική πραγματικότητα, ποιες είναι οι διαστάσεις της και τι προεκτάσεις μπορεί να πάρει σε προσωπικό και σε προσωπικό κοινωνικό επίπεδο,

Η πρόταση είναι να ανασύρουμε και να καλλιεργήσουμε την ανθρωπιά μας, που δείχνει να εξαφανίζεται, και οι έγκλειστοι στα ψυχιατρεία συνάνθρωποι μας είναι ένα από τα τρομακτικότερα σημάδια γι’ αυτό

Οι πρακτικές και οι τρόποι δεν μπορεί παρά να βρεθούνε, όταν θελήσουμε να διαθέσουμε έστω λίγη από την ώρα μας.

[ιστοσελίδες με ενδιαφέροντα περιεχόμενα για την ψυχική υγεία]

• MFI Wins Human Rights in Mental Health — MFIPortal 
• psi-action 
• για μια κριτική και ριζοσπαστική ψυχολογία 
• ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΨΥΧΙΚΑ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ: Ψ.Ν.Α. - "Δαφνί" - Η προστασία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων και η διαφύλαξη των δικαιωμάτων των ψυχικά πασχόντων
• Πανελλαδική Συσπείρωση για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση 
• Πανελλήνια Επιτροπή (πρώην) Χρηστών και Επιζώντων της Ψυχιατρικής 
• Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στο Χώρο της Ψυχικής Υγείας - Hellenic Observatory For Rights In The Field Of Mental Health

Παναγιώτης Μπιτούλης 24/6/2014

  

Στο δρόμο για την ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης: Η εβδομάδα που πέρασε

  

Η βδομάδα ξεκίνησε με την επώνυμη καταγγελία συγγενών ασθενούς για την κακοποιητική μεταχείρισή της στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής (Δαφνί)

Ο υπουργός Υγείας Μάκης Βορίδης δίνει εντολή για διενέργεια κατεπείγουσας ΕΔΕ στον διοικητή του Ψ.Ν.Α Παύλο Θεοδωράκη.

Η υφυπουργός Υγείας Κατερίνα Παπακώστα ζητάει από την Ε.Ε. 30 εκατ. ευρώ για να ολοκληρωθεί η ψυχιατρική μεταρρύθμιση.

Τι "ποια ψυχιατρική μεταρρύθμιση"; Αυτή που απολαμβάνουν οι ψυχικά ασθενείς στην Ελλάδα.

Το ίδιο βράδυ, ο διοικητής του ΨΝΑ κάνει ...υπερωρίες.

Και το επόμενο πρωί διαβάζουμε ότι η διοίκηση του Ψ.Ν.Α. μελετά το ενδεχόμενο να ...προσφύγει νομικά κατά των συγγενών της ασθενούς που κατήγγειλαν την κακοποιητική μεταχείριση !!!

Οι συγγενείς απαντούν...

Την ίδια μέρα, στο blog του Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων ΨΝΑ (Δαφνί) διαβάζουμε για την "κανιβαλική διαδικασία των αξιολογήσεων", ενώ θα περιμέναμε κάτι και για τους υπόλοιπους κανιβαλισμούς.

Στο ΨΝΑ "μαγειρεύουν" τη δίωξη της οικογένειας της ασθενούς, σύμφωνα με νέο δημοσίευμα.

"Με βάση και μόνον τα σχετικά δημοσιεύματα, κατά την άποψή μας, δεν προκύπτει καμιά απολύτως ποινική ευθύνη των καταγγελλόντων-συγγενών της παθούσης, οι οποίοι συνέταξαν καταγγελία, απευθυνόμενη σε αρμόδιους φορείς και ταυτόχρονη κοινοποίηση στον Ημερήσιο Τύπο, με σκοπό τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων της πάσχουσας από την αναφερόμενη κακομεταχείρισή της από το ίδρυμα...", διαβάζουμε στο blog "Δικαιώματα Ψυχικά Πασχόντων"

Και ενώ περιμένουμε τις εξελίξεις, ο υπουργός Μάκης Βορίδης διατάσσει νέα ΕΔΕ προκειμένου να διερευνηθούν οι συνθήκες νοσηλείας ψυχικώς πάσχουσας...

...η οποία βρέθηκε κρεμασμένη στα λουτρά του ιδρύματος !

Και συνεχίζουμε για την ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης...

(Να περιμένουμε τη συνηθισμένη σιωπή από τα θεσμικά όργανα, τους επιστημονικούς/επαγγελματικούς/εθελοντικούς συλλόγους και σωματεία που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ψυχικής υγείας; Το θέμα των δικαιωμάτων μπορεί να έχει μεγάλη πέραση σε διάφορες επιστημονικές εκδηλώσεις και άλλες επιδοτούμενες δράσεις, αλλά όταν κακοποιούνται ή πεθαίνουν άνθρωποι όλοι ...σφυρίζουν αδιάφορα. Να δούμε και αυτή τη φορά τι θα γίνει).

Διαβάστε επίσης: Πώς ζουν οι ασθενείς στο «Δαφνί»;

  

ΣΟΨΥ Κορυδαλλού: Σχετικά με την καταγγελία συγγενών νοσηλευόμενης

Καταγγελία για παραβίαση δικαιωμάτων ψυχικώς πάσχουσας στο ΨΝΑ (Δαφνί) & updates

Η παρακάτω επώνυμη καταγγελία για την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων νοσηλευομένης ψυχικώς πάσχουσας στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής (Δαφνί) δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Αυγή και απεικονίζει την κατάσταση που επικρατεί στους χώρους της ψυχικής υγείας στην Ελλάδα, οι οποίοι ...μεταρρυθμίζονται εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Είναι γνωστό ότι παρόμοια περιστατικά σπανίως καταγγέλλονται, αλλά μόνο μεμονωμένα δεν είναι.

Φαίνεται ότι η διαρκής ενασχόληση των "μεταρρυθμιστών" της ψυχικής υγείας με τα νούμερα δεν τους άφησε χρόνο να ασχοληθούν με τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας.

------------

Προς: τον Διοικητή του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής (Ψ.Ν.Α.)

τον Διευθυντή Ιατρικής Υπηρεσίας Ψ.Ν.Α.

Κοιν.: Ειδική Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές

Στους φορείς που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Ονομάζομαι Νικολαΐδου Μαρία και η αδελφή μου Στέλλα Νικολαΐδου νοσηλεύεται εδώ και ένα μήνα στο Ψ.Ν.Α. στο 6ο Τμήμα, του οποίου διευθύντρια είναι η κ. Ε. Μαραγκουδάκη. Ενημερωτικά, η Στέλλα πάσχει από Ψυχωσική Συνδρομή και τον τελευταίο καιρό είχε διακόψει οποιαδήποτε θεραπεία όπως και επισκέψεις σε ψυχίατρους. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να επιδεινωθεί η ψυχική της υγεία και να αναγκαστούμε δυστυχώς να ζητήσουμε εισαγγελική εντολή για να νοσηλευτεί, επειδή αρνιόταν, και ήταν ζήτημα ζωής ή θανάτου γι αυτήν. Όμως η νοσηλεία ενός-μιας ψυχικά πάσχοντος, δεν σημαίνει επ ουδενί ότι αναστέλλονται τα ανθρώπινα δικαιώματα του.

Επειδή καταπατούνται τα ανθρώπινα και ατομικά δικαιώματα της αδελφής μου, όπως επίσης καταρρακώνεται και η αξιοπρέπεια της προβαίνω στην εξής δημόσια καταγγελία, περιγράφοντας παρακάτω κάποια ενδεικτικά γεγονότα – περιστατικά.

1. Την 4η μέρα νοσηλείας της αδελφής μου, πήγαμε να ενημερωθούμε και να ενημερώσουμε την διευθύντρια για την κατάσταση της Στέλλας. Μας δέχτηκε η διευθύντρια μαζί με άλλους 2 γιατρούς (έναν επιμελητή και μια κυρία που δεν γνωρίζουμε αν ήταν ασκούμενη ή γιατρός). Κατά την διάρκεια αφήγησης των παθών της αδελφής μου από την ίδια στην κ. Μαραγκουδάκη, η αγνώστων στοιχείων για εμάς γιατρός άρχισε να γελάει και άρχισε να σιγοντάρει και ο επιμελητής –δηλ. να γελάει και αυτός. Περιμέναμε ένα χρονικό διάστημα μα όταν συνέχισαν να γελάνε, επενέβη ο σύντροφος μου που ήταν παρών και είπε τα εξής στην γιατρό «αυτό που κάνετε είναι αντιεπιστημονικό και αντιδεοντολογικό, να γελάτε και να χλευάζετε εν ώρα εξέτασης και να ψυχαγωγείστε με τα πάθη των ασθενών». Δεδομένου ότι η διευθύντρια δεν είχε πάρει θέση και φανερά ενοχλημένη με την παρέμβαση του συντρόφου μου, αποχώρησε για λίγο από την συνεδρία.

2. Την 1η μέρα νοσηλείας της Στέλλας, το απόγευμα, θέλησε σε μια άκρη του διαδρόμου, χωρίς να ενοχλούνται οι υπόλοιποι ασθενείς, να χορέψει (αυτός είναι ο τρόπος που αντιδρά όταν δεν αισθάνεται καλά). Την απείλησαν ότι αν δεν σταματήσει θα την «δέσουν στα τέσσερα» και παρόλο που η Στέλλα δεν είναι καθόλου επιθετική, πραγματοποίησαν την απειλή τους, την έδεσαν στο κρεβάτι (αναγκαστική κατάκλιση). Το βράδυ, παρόλο που τους παρακαλούσε να την λύσουν για να πάει να ουρήσει στην τουαλέτα, δεν την έλυσαν με αποτέλεσμα να κατουρηθεί πάνω της, κάτι που ακόμα και σήμερα μας το τονίζει για να μας δείξει πόσο αυτό την πλήγωσε και την μείωσε. Επίσης της αφαίρεσαν τα εσώρουχα και την άφησαν έτσι σε κοινή θέα μέχρι το πρωί που την έλυσαν.

3. Ένα άλλο γεγονός που έχει καταρρακώσει τη Στέλλα και αποτελεί δυσμενή παράγοντα για την ανάρρωση της είναι όταν στην επόμενη συνεδρία που η Στέλλα ήταν μόνη της με την διευθύντρια την ρωτούσε αν είναι «κοινή γυναίκα»!

4. Το αποκορύφωμα της ψυχικών δεινών της Στέλλας είναι όταν ήρθε και εντάχθηκε στο τμήμα ο γνωστός χρυσαυγίτης φασίστας γιατρός κ. Παρασχάκης. Όταν πήγε να εξετάσει την Στέλλα, εκείνη τον γνώρισε και αρνήθηκε να εξεταστεί από αυτόν. Σας κάνουμε γνωστό ότι η κ. Στέλλα Νικολαίδου συμμετέχει εδώ και πολλά χρόνια στο αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα.

5. Δεδομένου ότι έχει περάσει ένας μήνας και δεν έχουμε καμία πληροφόρηση για την πορεία υγείας του ανθρώπου μας και εγώ δεν μπορώ να πάρω άδεια από την εργασία μου στο ωράριο εργασίας που βρίσκονται οι γιατροί στο τμήμα, αυτή την ενημέρωση την έχει αναλάβει ο σύντροφος μου αλλά μέχρι τώρα δεν έχει καταφέρει να βρει την κ. Μαραγκουδάκη ή κάποιον επιμελητή μια και διαρκώς απουσιάζουν από το τμήμα.

6. Την Πέμπτη 12-6 και ώρα επισκεπτηρίου πήγε ο σύντροφος μου στο Ψ.Ν.Α. για να ενημερωθεί για την πορεία υγείας της Στέλλας. Ως συνήθως δεν υπήρχε κανένας γιατρός, ούτε η διευθύντρια. Σε ερώτηση του σε μια νοσοκόμα αν θα έρθουν οι γιατροί και πότε αυτή απάντησε, μπορεί να έρθουν, περιμένετε. Ο σύντροφος μου περίμενε από τις 10.30 ως τις 12.30 που έληγε το επισκεπτήριο, ξαναρώτησε την νοσοκόμα και αυτή του απάντησε ότι ήρθαν 2 γιατροί και να πάει να τους βρει στο γραφείο. Απευθυνόμενος στον ένα γιατρό για ενημέρωση, αυτός απάντησε ότι δεν μπορεί να τον βοηθήσει γιατί είναι βοηθός επιμελητή και δεν ξέρει την περίπτωση της Στέλλας και τον παρέπεμψε στην ανύπαρκτη διευθύντρια. Ο σύντροφος μου απάντησε ότι την διευθύντρια δεν μπορούμε να την βρούμε ποτέ, ούτε και στις εφημερίες του νοσοκομείου. Παρενέβη ο δεύτερος γιατρός, ο οποίος προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει. Ο σύντροφος μου ρώτησε ποιος είναι και αυτός είπε ότι είναι ο Παρασχάκης. Ο σύντροφος μου του απάντησε ότι με υποψήφιο βουλευτή της Χρυσής Αυγής ο οποίος συντάσσεται και ως γιατρός με τις θέσεις της ναζιστικής οργάνωσης της χ.α. περί ευγονισμού και στείρωσης των ΑΜΕΑ, όπως επίσης και με τις θέσεις βουλευτών στο κοινοβούλιο που αποκαλούν τους πρόσφυγες και τους οικονομικούς μετανάστες με το ναζιστικό προσωνύμιο υπάνθρωπους, δεν θέλει καμία κουβέντα και του τόνισε να μην εξετάσει και ενοχλήσει την κ. Νικολαΐδου. Δεδομένου ότι δεν έχει βγει δημόσια να αποκηρύξει αυτές τις φυλετικές – ρατσιστικές απόψεις (βλέπε και αιμοδοσία μόνο για Έλληνες) για μας καταπατά τον όρκο του Ιπποκράτη.

Στη συνέχεια ο σύντροφος μου αποχώρησε από το τμήμα και πήγε στο διοικητή του νοσοκομείου ο οποίος έλειπε και υπέβαλε προφορική διαμαρτυρία στον γραμματέα του.

7. Την επόμενη μέρα (Παρασκευή 13-6) ο σύντροφος μου ξαναπήγε στο τμήμα γιατί είχε κανονιστεί να μεταφέρει μαζί με την κοινωνική λειτουργό του τμήματος (ένας εξαιρετικός άνθρωπος) την Στέλλα στο αστυνομικό τμήμα Χαϊδαρίου για την έκδοση ταυτότητας της. Εκεί έμαθε από νοσηλεύτρια ότι η διευθύντρια του έχει απαγορεύσει την είσοδο και την παρουσία στο τμήμα.

Εν κατακλείδι,

Η χειρότερη μορφή εξουσίας είναι αυτή που ασκείται σε αδύναμους και ανήμπορους ανθρώπους. Και οι ψυχικά πάσχοντες είναι ευάλωτοι σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο ασθενή.

Η διευθύντρια του 6ου τμήματος, ασκεί αυταρχική και εξουσιαστική ψυχιατρική και με πρόσχημα ότι στο τμήμα της βρίσκονται και κάποιοι κρατούμενοι, έχει μετατρέψει το τμήμα σε μικρό Άουσβιτς και τους ψυχικά πάσχοντες σε μηχανές κατανάλωσης ψυχοφαρμάκων, και χρησιμοποιεί με το παραμικρό την κατάκλιση ως μέσο απειλής αλλά και ως πράξη. Εδώ ισχύει η ρήση του Φράνκο Μπαζάλια «Όταν ο άρρωστος είναι δεμένος ο ψυχίατρος είναι σπίτι του. Όταν ο άρρωστος είναι ελεύθερος, ο ψυχίατρος κάνει τη δουλειά του».

Είναι ξεφτίλα και καταισχύνη τον 21ο αιώνα να ισχύουν στην Ελλάδα σε πολλά ψυχιατρικά ιδρύματα η καθήλωση, το ηλεκτροσόκ και ο ψυχαναγκασμός ανήμπορων ανθρώπων, τα οποία εμείς τα θεωρούμε βασανιστήρια.

Απαιτούμε:

Από τον διοικητή του Ψ.Ν.Α. να δώσει εντολή για μεταφορά της κ. Νικολαΐδου σε άλλο τμήμα, να γίνουν σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα της ώστε να έχει η θεραπεία της ομαλή εξέλιξη, δεδομένου ότι η παρουσία του κ. Παρασχάκη, όπως και η αυταρχικότητα της κ. Μαραγκουδάκη δρουν ανασταλτικά στην βελτίωση της ψυχικής της υγείας.

Καθιστούμε τον διοικητή του Ψ.Ν.Α υπεύθυνο για την ψυχική και σωματική ακεραιότητα της Στέλλας.

Σε περίπτωση που δεν ικανοποιηθεί το αίτημα μας για αλλαγή τμήματος θα απευθυνθούμε εκτός των άλλων και στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν δεχόμαστε το επιχείρημα ότι ο κανονισμός του νοσοκομείου δεν επιτρέπει την αλλαγή τμήματος –εκεί που νοσηλεύτηκες την πρώτη φορά εκεί ξανανοσηλεύεσαι- γιατί στην περίπτωση της Στέλλας δεν ισχύει για δυο λόγους : α) η Στέλλα είχε νοσηλευτεί στο Ψ.Ν.Α πριν 8 χρόνια. Στο διάστημα αυτό έχουν αλλάξει και διευθυντές και γιατροί και το περιβάλλον νοσηλείας ήταν διαφορετικό και β) ο νοσηλευόμενος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα επιλογής θεράποντος γιατρού και η Στέλλα στα εξωτερικά ιατρεία του Ψ.Ν.Α. (στην πλατεία Βάθης) είχε επιλέξει άλλο γιατρό από άλλο τμήμα.

Υ.Γ. 1. Διάφοροι κυβερνητικοί και άλλοι παράγοντες ας μην προτρέξουν να χρησιμοποιήσουν αυτή την επιστολή στα επιχειρήματα τους για την ψυχιατρική «μεταρρύθμιση» στην ουσία βίαιη διάλυση των δομών δημόσιας ψυχικής υγείας. Τους κάνουμε γνωστό ότι εγώ και ο σύντροφος μου συμμετέχουμε εδώ και πολλά χρόνια στο κίνημα υπέρ της αποασυλοποίησης, ενάντια στην αυταρχική ψυχιατρική και υπέρ μιας κοινοτικής ελευθεριακής ψυχιατρικής.

Υ.Γ. 2. Το κείμενο αυτό θα κοινοποιηθεί σε όλους τους φορείς που έχουν σχέση με τα ψυχικά και ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, στο υπουργείο υγείας και στον ημερήσιο τύπο.

Η οικογένεια της κ. Στέλλας Νικολαΐδου

Η αδελφή της Μαρία Νικολαΐδου

Ο γαμπρός της Γιώργος Μερζιώτης

Ο ανιψιός της Ζαφείρης Νικολαΐδης Μερζιώτης

Δραπετσώνα 14-6-2014


updates:

1. Το ενδεχόμενο να προσφύγει νομικά κατά των υπογεγραμμένων της καταγγελίας εξετάζει η διοίκηση του ΨΝΑ (Δαφνί), διότι αποκάλυψαν πολύ ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα της ψυχικώς πάσχουσας !


2. Η απάντηση στη διοίκηση του ΨΝΑ (Δαφνί) από την αδελφή της ψυχικώς πάσχουσας:

" -Δυστυχώς στην Ελλάδα αποτελούν ακόμη οι ψυχασθένειες ταμπού, έτσι οι συγγενείς ασθενών δεν βγαίνουν να καταγγείλουν δημόσια τι συμβαίνει στα ψυχιατρικά νοσοκομεία από μεθόδους που χρησιμοποιούν η πλειοψηφία των ψυχιάτρων που είναι παρωχημένες, βάρβαρες και αγγίζουν τα όρια των βασανιστηρίων. Οι συγγενείς είτε φοβούμενοι τον κοινωνικό στιγματισμό - ρατσισμό απέναντι στους ψυχικά πάσχοντες, είτε θέλοντας να ξεφορτωθούν - παρκάρουν ανθρώπους στα ψυχιατρικά νοσοκομεία, είτε φοβούμενοι τους ψυχιάτρους, η πλειοψηφία δεν μιλά πόσο μάλιστα να βγει δημόσια και επώνυμα να καταγγείλει τα αίσχη των γιατρών και του συστήματος. Τώρα πόσο έχει χρησιμοποιήσει την ψυχιατρική επιστήμη η κυριαρχία και πόσο διαπλέκονται ψυχίατροι με αυτή είναι μια άλλη κουβέντα που πρέπει να ανοίξει.

 -Τον σύντροφο μου τον ρώτησε αυτός που ανέλαβε την εδε στο Δαφνί, «εντάξει τα ονόματα τα καταλαβαίνω από τι πάσχει η ασθενής γιατί το γράφετε; Μήπως είναι αποκάλυψη προσωπικού δεδομένου; Και απάντησε «εμείς δεν έχουμε κανένα ταμπού με τις ψυχικές ασθένειες, όπως βγαίνουν και μιλάνε συγγενής πασχόντων για τον καρκίνο, την αιμοκάθαρση, ακόμη πλέον και για την αιμορροφιλία, έτσι μιλάμε και εμείς παίρνοντας την συγκατάθεση του ανθρώπου μας."

3. Σχετικά με τα “ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα” από το blog mentalhealth-law

"Με βάση και μόνον τα σχετικά δημοσιεύματα, κατά την άποψή μας, δεν προκύπτει καμιά απολύτως ποινική ευθύνη των καταγγελλόντων -  συγγενών της παθούσης, οι οποίοι συνέταξαν καταγγελία, απευθυνόμενη σε αρμόδιους φορείς και ταυτόχρονη κοινοποίηση στον Ημερήσιο Τύπο, με σκοπό τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων της πάσχουσας από την αναφερόμενη κακομεταχείρισή της από το ίδρυμα..."

 

  

“Ενδυνάμωση Οικογενειών Ατόμων με Ψυχική Νόσο”, Ημερίδα από την ΚΙΝ.Α.Ψ.Υ.

Η Κίνηση Αδερφών Ατόμων με Προβλήματα Ψυχικής Υγείας (ΚΙΝ.Α.Ψ.Υ.)

διοργανώνει ημερίδα με θέμα: 

“Ενδυνάμωση Οικογενειών Ατόμων με Ψυχική Νόσο” 

την Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014, ώρες 15:00–20:00, 

στο Αμφιθέατρο του Αθήνα 9.84 (Τεχνόπολις, Γκάζι)

Δελτίο Τύπου  -  Πρόγραμμα