Καταγγελία για παραβίαση δικαιωμάτων ψυχικώς πάσχουσας στο ΨΝΑ (Δαφνί) & updates

Η παρακάτω επώνυμη καταγγελία για την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων νοσηλευομένης ψυχικώς πάσχουσας στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής (Δαφνί) δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Αυγή και απεικονίζει την κατάσταση που επικρατεί στους χώρους της ψυχικής υγείας στην Ελλάδα, οι οποίοι ...μεταρρυθμίζονται εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Είναι γνωστό ότι παρόμοια περιστατικά σπανίως καταγγέλλονται, αλλά μόνο μεμονωμένα δεν είναι.

Φαίνεται ότι η διαρκής ενασχόληση των "μεταρρυθμιστών" της ψυχικής υγείας με τα νούμερα δεν τους άφησε χρόνο να ασχοληθούν με τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας.

------------

Προς: τον Διοικητή του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής (Ψ.Ν.Α.)

τον Διευθυντή Ιατρικής Υπηρεσίας Ψ.Ν.Α.

Κοιν.: Ειδική Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές

Στους φορείς που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Ονομάζομαι Νικολαΐδου Μαρία και η αδελφή μου Στέλλα Νικολαΐδου νοσηλεύεται εδώ και ένα μήνα στο Ψ.Ν.Α. στο 6ο Τμήμα, του οποίου διευθύντρια είναι η κ. Ε. Μαραγκουδάκη. Ενημερωτικά, η Στέλλα πάσχει από Ψυχωσική Συνδρομή και τον τελευταίο καιρό είχε διακόψει οποιαδήποτε θεραπεία όπως και επισκέψεις σε ψυχίατρους. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να επιδεινωθεί η ψυχική της υγεία και να αναγκαστούμε δυστυχώς να ζητήσουμε εισαγγελική εντολή για να νοσηλευτεί, επειδή αρνιόταν, και ήταν ζήτημα ζωής ή θανάτου γι αυτήν. Όμως η νοσηλεία ενός-μιας ψυχικά πάσχοντος, δεν σημαίνει επ ουδενί ότι αναστέλλονται τα ανθρώπινα δικαιώματα του.

Επειδή καταπατούνται τα ανθρώπινα και ατομικά δικαιώματα της αδελφής μου, όπως επίσης καταρρακώνεται και η αξιοπρέπεια της προβαίνω στην εξής δημόσια καταγγελία, περιγράφοντας παρακάτω κάποια ενδεικτικά γεγονότα – περιστατικά.

1. Την 4η μέρα νοσηλείας της αδελφής μου, πήγαμε να ενημερωθούμε και να ενημερώσουμε την διευθύντρια για την κατάσταση της Στέλλας. Μας δέχτηκε η διευθύντρια μαζί με άλλους 2 γιατρούς (έναν επιμελητή και μια κυρία που δεν γνωρίζουμε αν ήταν ασκούμενη ή γιατρός). Κατά την διάρκεια αφήγησης των παθών της αδελφής μου από την ίδια στην κ. Μαραγκουδάκη, η αγνώστων στοιχείων για εμάς γιατρός άρχισε να γελάει και άρχισε να σιγοντάρει και ο επιμελητής –δηλ. να γελάει και αυτός. Περιμέναμε ένα χρονικό διάστημα μα όταν συνέχισαν να γελάνε, επενέβη ο σύντροφος μου που ήταν παρών και είπε τα εξής στην γιατρό «αυτό που κάνετε είναι αντιεπιστημονικό και αντιδεοντολογικό, να γελάτε και να χλευάζετε εν ώρα εξέτασης και να ψυχαγωγείστε με τα πάθη των ασθενών». Δεδομένου ότι η διευθύντρια δεν είχε πάρει θέση και φανερά ενοχλημένη με την παρέμβαση του συντρόφου μου, αποχώρησε για λίγο από την συνεδρία.

2. Την 1η μέρα νοσηλείας της Στέλλας, το απόγευμα, θέλησε σε μια άκρη του διαδρόμου, χωρίς να ενοχλούνται οι υπόλοιποι ασθενείς, να χορέψει (αυτός είναι ο τρόπος που αντιδρά όταν δεν αισθάνεται καλά). Την απείλησαν ότι αν δεν σταματήσει θα την «δέσουν στα τέσσερα» και παρόλο που η Στέλλα δεν είναι καθόλου επιθετική, πραγματοποίησαν την απειλή τους, την έδεσαν στο κρεβάτι (αναγκαστική κατάκλιση). Το βράδυ, παρόλο που τους παρακαλούσε να την λύσουν για να πάει να ουρήσει στην τουαλέτα, δεν την έλυσαν με αποτέλεσμα να κατουρηθεί πάνω της, κάτι που ακόμα και σήμερα μας το τονίζει για να μας δείξει πόσο αυτό την πλήγωσε και την μείωσε. Επίσης της αφαίρεσαν τα εσώρουχα και την άφησαν έτσι σε κοινή θέα μέχρι το πρωί που την έλυσαν.

3. Ένα άλλο γεγονός που έχει καταρρακώσει τη Στέλλα και αποτελεί δυσμενή παράγοντα για την ανάρρωση της είναι όταν στην επόμενη συνεδρία που η Στέλλα ήταν μόνη της με την διευθύντρια την ρωτούσε αν είναι «κοινή γυναίκα»!

4. Το αποκορύφωμα της ψυχικών δεινών της Στέλλας είναι όταν ήρθε και εντάχθηκε στο τμήμα ο γνωστός χρυσαυγίτης φασίστας γιατρός κ. Παρασχάκης. Όταν πήγε να εξετάσει την Στέλλα, εκείνη τον γνώρισε και αρνήθηκε να εξεταστεί από αυτόν. Σας κάνουμε γνωστό ότι η κ. Στέλλα Νικολαίδου συμμετέχει εδώ και πολλά χρόνια στο αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα.

5. Δεδομένου ότι έχει περάσει ένας μήνας και δεν έχουμε καμία πληροφόρηση για την πορεία υγείας του ανθρώπου μας και εγώ δεν μπορώ να πάρω άδεια από την εργασία μου στο ωράριο εργασίας που βρίσκονται οι γιατροί στο τμήμα, αυτή την ενημέρωση την έχει αναλάβει ο σύντροφος μου αλλά μέχρι τώρα δεν έχει καταφέρει να βρει την κ. Μαραγκουδάκη ή κάποιον επιμελητή μια και διαρκώς απουσιάζουν από το τμήμα.

6. Την Πέμπτη 12-6 και ώρα επισκεπτηρίου πήγε ο σύντροφος μου στο Ψ.Ν.Α. για να ενημερωθεί για την πορεία υγείας της Στέλλας. Ως συνήθως δεν υπήρχε κανένας γιατρός, ούτε η διευθύντρια. Σε ερώτηση του σε μια νοσοκόμα αν θα έρθουν οι γιατροί και πότε αυτή απάντησε, μπορεί να έρθουν, περιμένετε. Ο σύντροφος μου περίμενε από τις 10.30 ως τις 12.30 που έληγε το επισκεπτήριο, ξαναρώτησε την νοσοκόμα και αυτή του απάντησε ότι ήρθαν 2 γιατροί και να πάει να τους βρει στο γραφείο. Απευθυνόμενος στον ένα γιατρό για ενημέρωση, αυτός απάντησε ότι δεν μπορεί να τον βοηθήσει γιατί είναι βοηθός επιμελητή και δεν ξέρει την περίπτωση της Στέλλας και τον παρέπεμψε στην ανύπαρκτη διευθύντρια. Ο σύντροφος μου απάντησε ότι την διευθύντρια δεν μπορούμε να την βρούμε ποτέ, ούτε και στις εφημερίες του νοσοκομείου. Παρενέβη ο δεύτερος γιατρός, ο οποίος προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει. Ο σύντροφος μου ρώτησε ποιος είναι και αυτός είπε ότι είναι ο Παρασχάκης. Ο σύντροφος μου του απάντησε ότι με υποψήφιο βουλευτή της Χρυσής Αυγής ο οποίος συντάσσεται και ως γιατρός με τις θέσεις της ναζιστικής οργάνωσης της χ.α. περί ευγονισμού και στείρωσης των ΑΜΕΑ, όπως επίσης και με τις θέσεις βουλευτών στο κοινοβούλιο που αποκαλούν τους πρόσφυγες και τους οικονομικούς μετανάστες με το ναζιστικό προσωνύμιο υπάνθρωπους, δεν θέλει καμία κουβέντα και του τόνισε να μην εξετάσει και ενοχλήσει την κ. Νικολαΐδου. Δεδομένου ότι δεν έχει βγει δημόσια να αποκηρύξει αυτές τις φυλετικές – ρατσιστικές απόψεις (βλέπε και αιμοδοσία μόνο για Έλληνες) για μας καταπατά τον όρκο του Ιπποκράτη.

Στη συνέχεια ο σύντροφος μου αποχώρησε από το τμήμα και πήγε στο διοικητή του νοσοκομείου ο οποίος έλειπε και υπέβαλε προφορική διαμαρτυρία στον γραμματέα του.

7. Την επόμενη μέρα (Παρασκευή 13-6) ο σύντροφος μου ξαναπήγε στο τμήμα γιατί είχε κανονιστεί να μεταφέρει μαζί με την κοινωνική λειτουργό του τμήματος (ένας εξαιρετικός άνθρωπος) την Στέλλα στο αστυνομικό τμήμα Χαϊδαρίου για την έκδοση ταυτότητας της. Εκεί έμαθε από νοσηλεύτρια ότι η διευθύντρια του έχει απαγορεύσει την είσοδο και την παρουσία στο τμήμα.

Εν κατακλείδι,

Η χειρότερη μορφή εξουσίας είναι αυτή που ασκείται σε αδύναμους και ανήμπορους ανθρώπους. Και οι ψυχικά πάσχοντες είναι ευάλωτοι σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο ασθενή.

Η διευθύντρια του 6ου τμήματος, ασκεί αυταρχική και εξουσιαστική ψυχιατρική και με πρόσχημα ότι στο τμήμα της βρίσκονται και κάποιοι κρατούμενοι, έχει μετατρέψει το τμήμα σε μικρό Άουσβιτς και τους ψυχικά πάσχοντες σε μηχανές κατανάλωσης ψυχοφαρμάκων, και χρησιμοποιεί με το παραμικρό την κατάκλιση ως μέσο απειλής αλλά και ως πράξη. Εδώ ισχύει η ρήση του Φράνκο Μπαζάλια «Όταν ο άρρωστος είναι δεμένος ο ψυχίατρος είναι σπίτι του. Όταν ο άρρωστος είναι ελεύθερος, ο ψυχίατρος κάνει τη δουλειά του».

Είναι ξεφτίλα και καταισχύνη τον 21ο αιώνα να ισχύουν στην Ελλάδα σε πολλά ψυχιατρικά ιδρύματα η καθήλωση, το ηλεκτροσόκ και ο ψυχαναγκασμός ανήμπορων ανθρώπων, τα οποία εμείς τα θεωρούμε βασανιστήρια.

Απαιτούμε:

Από τον διοικητή του Ψ.Ν.Α. να δώσει εντολή για μεταφορά της κ. Νικολαΐδου σε άλλο τμήμα, να γίνουν σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα της ώστε να έχει η θεραπεία της ομαλή εξέλιξη, δεδομένου ότι η παρουσία του κ. Παρασχάκη, όπως και η αυταρχικότητα της κ. Μαραγκουδάκη δρουν ανασταλτικά στην βελτίωση της ψυχικής της υγείας.

Καθιστούμε τον διοικητή του Ψ.Ν.Α υπεύθυνο για την ψυχική και σωματική ακεραιότητα της Στέλλας.

Σε περίπτωση που δεν ικανοποιηθεί το αίτημα μας για αλλαγή τμήματος θα απευθυνθούμε εκτός των άλλων και στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν δεχόμαστε το επιχείρημα ότι ο κανονισμός του νοσοκομείου δεν επιτρέπει την αλλαγή τμήματος –εκεί που νοσηλεύτηκες την πρώτη φορά εκεί ξανανοσηλεύεσαι- γιατί στην περίπτωση της Στέλλας δεν ισχύει για δυο λόγους : α) η Στέλλα είχε νοσηλευτεί στο Ψ.Ν.Α πριν 8 χρόνια. Στο διάστημα αυτό έχουν αλλάξει και διευθυντές και γιατροί και το περιβάλλον νοσηλείας ήταν διαφορετικό και β) ο νοσηλευόμενος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα επιλογής θεράποντος γιατρού και η Στέλλα στα εξωτερικά ιατρεία του Ψ.Ν.Α. (στην πλατεία Βάθης) είχε επιλέξει άλλο γιατρό από άλλο τμήμα.

Υ.Γ. 1. Διάφοροι κυβερνητικοί και άλλοι παράγοντες ας μην προτρέξουν να χρησιμοποιήσουν αυτή την επιστολή στα επιχειρήματα τους για την ψυχιατρική «μεταρρύθμιση» στην ουσία βίαιη διάλυση των δομών δημόσιας ψυχικής υγείας. Τους κάνουμε γνωστό ότι εγώ και ο σύντροφος μου συμμετέχουμε εδώ και πολλά χρόνια στο κίνημα υπέρ της αποασυλοποίησης, ενάντια στην αυταρχική ψυχιατρική και υπέρ μιας κοινοτικής ελευθεριακής ψυχιατρικής.

Υ.Γ. 2. Το κείμενο αυτό θα κοινοποιηθεί σε όλους τους φορείς που έχουν σχέση με τα ψυχικά και ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, στο υπουργείο υγείας και στον ημερήσιο τύπο.

Η οικογένεια της κ. Στέλλας Νικολαΐδου

Η αδελφή της Μαρία Νικολαΐδου

Ο γαμπρός της Γιώργος Μερζιώτης

Ο ανιψιός της Ζαφείρης Νικολαΐδης Μερζιώτης

Δραπετσώνα 14-6-2014


updates:

1. Το ενδεχόμενο να προσφύγει νομικά κατά των υπογεγραμμένων της καταγγελίας εξετάζει η διοίκηση του ΨΝΑ (Δαφνί), διότι αποκάλυψαν πολύ ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα της ψυχικώς πάσχουσας !


2. Η απάντηση στη διοίκηση του ΨΝΑ (Δαφνί) από την αδελφή της ψυχικώς πάσχουσας:

" -Δυστυχώς στην Ελλάδα αποτελούν ακόμη οι ψυχασθένειες ταμπού, έτσι οι συγγενείς ασθενών δεν βγαίνουν να καταγγείλουν δημόσια τι συμβαίνει στα ψυχιατρικά νοσοκομεία από μεθόδους που χρησιμοποιούν η πλειοψηφία των ψυχιάτρων που είναι παρωχημένες, βάρβαρες και αγγίζουν τα όρια των βασανιστηρίων. Οι συγγενείς είτε φοβούμενοι τον κοινωνικό στιγματισμό - ρατσισμό απέναντι στους ψυχικά πάσχοντες, είτε θέλοντας να ξεφορτωθούν - παρκάρουν ανθρώπους στα ψυχιατρικά νοσοκομεία, είτε φοβούμενοι τους ψυχιάτρους, η πλειοψηφία δεν μιλά πόσο μάλιστα να βγει δημόσια και επώνυμα να καταγγείλει τα αίσχη των γιατρών και του συστήματος. Τώρα πόσο έχει χρησιμοποιήσει την ψυχιατρική επιστήμη η κυριαρχία και πόσο διαπλέκονται ψυχίατροι με αυτή είναι μια άλλη κουβέντα που πρέπει να ανοίξει.

 -Τον σύντροφο μου τον ρώτησε αυτός που ανέλαβε την εδε στο Δαφνί, «εντάξει τα ονόματα τα καταλαβαίνω από τι πάσχει η ασθενής γιατί το γράφετε; Μήπως είναι αποκάλυψη προσωπικού δεδομένου; Και απάντησε «εμείς δεν έχουμε κανένα ταμπού με τις ψυχικές ασθένειες, όπως βγαίνουν και μιλάνε συγγενής πασχόντων για τον καρκίνο, την αιμοκάθαρση, ακόμη πλέον και για την αιμορροφιλία, έτσι μιλάμε και εμείς παίρνοντας την συγκατάθεση του ανθρώπου μας."

3. Σχετικά με τα “ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα” από το blog mentalhealth-law

"Με βάση και μόνον τα σχετικά δημοσιεύματα, κατά την άποψή μας, δεν προκύπτει καμιά απολύτως ποινική ευθύνη των καταγγελλόντων -  συγγενών της παθούσης, οι οποίοι συνέταξαν καταγγελία, απευθυνόμενη σε αρμόδιους φορείς και ταυτόχρονη κοινοποίηση στον Ημερήσιο Τύπο, με σκοπό τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων της πάσχουσας από την αναφερόμενη κακομεταχείρισή της από το ίδρυμα..."