Οι Αζήτητοι

Μια ρεαλιστική καταγραφή της ζωής των ανθρώπων στα ιδρύματα της χώρας μας, πριν από το "σκάνδαλο της Λέρου":

Η ταινία - ντοκιμαντέρ του Κωστή Ζώη "Οι Αζήτητοι" (1982)  

Περίληψη*: Τα σώματα και τα πρόσωπά τους είναι διαφορετικά από τα δικά μας. Δεν κινούνται ούτε σκέφτονται όπως εμείς. Είναι παράξενοι, διαφορετικοί – τρελοί. Οι μορφασμοί, οι ματιές, οι κραυγές τους μας κάνουν να αναρωτιόμαστε για τη δική μας κανονικότητα. Τόσο πολύ που δεν μπορούμε να ανεχθούμε πλέον την ύπαρξή τους και τους φυλακίζουμε. Οι τοίχοι μας προστατεύουν όλους: αυτούς που είναι μέσα από την επιθετικότητα και την κοροϊδία κι εμάς από την αμφιβολία και το φόβο. Η τρέλα μας αγγίζει άμεσα, διεισδύει, καραδοκεί σε κάθε γωνία. Αντιμέτωποι με κάτι τόσο απροσδιόριστο, χαράξαμε όρια μέσα στα οποία φυλακίζεται η παράνοια με τον πιο αυθαίρετο τρόπο. Φτάνουμε ακόμα και να εξομοιώνουμε την παράνοια με συγκεκριμένους χώρους: τα άσυλα. Οι έννοιες γίνονται συγκεκριμένες, φέρνοντας μας ανακούφιση. Η ταινία του Κωστή Ζώη αναζητά αυτά τα τσακισμένα μάτια και τα παραμορφωμένα κορμιά. Μας ζητά να κοιτάξουμε καλύτερα, να αναθεωρήσουμε την κατάσταση και μας καλεί να δεχτούμε αυτούς τους τρελούς σαν οπτασίες που μας παρουσιάζονται μέσα από έναν καθρέφτη.

*από την ιστοσελίδα της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου

Έμεινε στα λόγια (και) ο Ανδρέας Λοβέρδος για την ψυχική υγεία

“Αντιμετωπίσαμε την ιδιότυπη επιτήρηση του Υπουργείου Υγείας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως αποτυπώθηκε στο Σύμφωνο Spidla – Αβραμόπουλου, το 2009. Οι καθυστερήσεις και οι παλινωδίες τερματίστηκαν και οι δεσμεύσεις του Υπουργείου έναντι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επανασχεδιάσθηκαν και τηρούνται επ’ ωφελεία της χώρας”,  δήλωνε ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος τον περασμένο Δεκέμβριο.

Στη συνέχεια, ο υπουργός είχε αναφερθεί και στο (πολυετές) πρόβλημα της υποχρηματοδότησης των Μονάδων Ψυχικής Υγείας, λέγοντας: “Εν μέσω τεραστίων δημοσιονομικών προβλημάτων εξασφαλίσθηκε και για το 2009 και για το 2010 στο ακέραιο η χρηματοδότηση των Μονάδων Ψυχικής Υγείας, ενώ στον προϋπολογισμό του 2011 –για πρώτη φορά- εγγράψαμε το σύνολο των απαιτούμενων πόρων”.

Δεν ξέρουμε τι εννοούσε ο  Ανδρέας Λοβέρδος με το: “εγγράψαμε το σύνολο των απαιτούμενων πόρων”, ούτε που ενέγραψε αυτούς τους πόρους...

...γιατί σήμερα, τρεις μήνες μετά τις εξαγγελίες του για την ψυχική υγεία:

οι Μονάδες Ψυχικής Υγείας δεν έχουν λάβει χρήματα για τα λειτουργικά έξοδά τους, με τις γνωστές συνέπειες στην ποιότητα φροντίδας και υποστήριξης των φιλοξενουμένων σε αυτές

και

οι εργαζόμενοι στις Μονάδες Ψυχικής Υγείας παραμένουν, για ακόμα μια φορά, τους τελευταίους τρεις μήνες απλήρωτοι !

Replay

Replay by gargouillon

Πληροφορίες για την ταινία: www.replay-lefilm.com

Σκίτσο του Philippe Fenech από την ιστοσελίδα Tsunami, 

την οποία "ανακάλυψα" στο blog: L' Enfant de la Haute Mer

Ένα πρόγραμμα αγωγής ψυχικής υγείας στο σχολείο

Παρουσίαση του προγράμματος της αγωγής κοινότητας 

για την αποδοχή της διαφορετικότητας της ψυχικής νόσου στο 46ο Γυμνάσιο Αθηνών

Η αγωγή κοινότητας στα σχολεία σηματοδοτεί μια ουσιαστική προσπάθεια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για την άρση του στίγματος της ψυχικής νόσου και των μύθων που την συνοδεύουν, δίνοντας την δυνατότητα της κοινωνικής ένταξης αλλά και της  ουσιαστικής κοινωνικής συνεύρεσης και συναλλαγής έξω από τα περιοριστικά στιγματιστικά πλαίσια των ψεύτικων εικόνων και των μύθων. Το σχολείο ως κεντρικός πυρήνας διαμόρφωσης αντιλήψεων και ιδεών αλλά και τροποποίησης των γνωσιακών και συναισθηματικών αντιδράσεων που στηρίζονται στους μύθους αναφορικά με την ψυχική νόσο, αποτελεί ένα ζωτικό χώρο ουσιαστικής αγωγής κοινότητας, οδηγώντας στην κοινωνική ένταξη ατόμων με ψυχοκοινωνικές δυσκολίες.

To Εξειδικευμένο Κέντρο Ημέρας «Κέντρο Κοινωνικού Διαλόγου» της Π.Ε.Ψ.Α.Ε.Ε σε συνεργασία με τον Συμβουλευτικό Σταθμό Νέων Ά Αθηνών και με το Κέντρο Ημέρας «στο Κέντρο Της Πόλης» της Π.Ε.Ψ.Α.Ε.Ε., υλοποίησαν ένα πρόγραμμα αγωγής κοινότητας για την αποδοχή της διαφορετικότητας της ψυχικής νόσου στο 46ο Γυμνάσιο Αθηνών. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα περιλάμβανε δύο συναντήσεις με τους μαθητές Γ' Γυμνασίου του σχολείου, μία συνάντηση  καθηγητών και γονέων του σχολείου και τέλος μία επίσκεψη των μαθητών Γ' Γυμνασίου στο Κέντρο Ημέρας της Π.Ε.Ψ.Α.Ε.Ε.

Πιο συγκεκριμένα η πρώτη συνάντηση των μαθητών πραγματοποιήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2011. Η συνάντηση έγινε σε ομάδα αποτελούμενη από 16 μαθητές Γ' Γυμνασίου με σύνθεση από όλα τα τμήματα της τάξεως. Στην ομάδα συμμετείχαν 11 κορίτσια και 5 αγόρια ενώ υπήρχαν και 2 συντονιστές (Οι 2 Επιστημονικά Υπεύθυνοι των Κέντρων Ημέρας της Π.Ε.Ψ.Α.Ε.Ε). Η διάρκεια της ομάδος ήταν 2 ώρες. Στην συγκεκριμένη συνάντηση οι μαθητές μέσα από βιωματικές ασκήσεις μπόρεσαν στην αρχή να γνωριστούν καλύτερα τόσο μεταξύ τους όσο και με την διαδικασία της ομάδος και στην συνέχεια να μιλήσουν για τις εικόνες που έχει ο καθένας τους για την ψυχική νόσο. Μερικές από τις σκέψεις που εκφράστηκαν από του μαθητές και αφορούσαν τις αναπαραστάσεις τους για την ψυχική νόσο, είναι ότι η ψυχική νόσος είναι ένας κόσμος που διαφέρει πολύ από τον δικό μας, που αντιλαμβάνεται τα πράγματα διαφορετικά από εμάς και που πιθανόν δεν υπάρχουν τύψεις. Επίσης ότι η ψυχική νόσος είναι μια μορφή ψυχασθένειας όπου τα άτομα είναι αποκομμένα από την κοινωνία και τους συμπεριφέρονται σαν να είναι διαφορετικοί και μερικές φόρες τους φέρονται βίαια. Μέσα από τις συγκεκριμένες συμπεριφορές της κοινωνίας τα άτομα με ψυχική νόσο χάνουν την αυτοπεποίθηση τους και δεν κάνουν καμία προσπάθεια να γίνουν καλά αφήνοντας την ζωή στην τύχη. Επίσης ή  ψυχική νόσος είναι να κάνεις κάτι που σου έχει καρφωθεί στο μυαλό ξεφεύγοντας από την λογική και την πραγματικότητα, να χάνεις το μυαλό σου και πολλές φόρες να μην καταλαβαίνεις τι κάνεις.

Η δεύτερη συνάντηση με τους μαθητές πραγματοποιήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου  με διάρκεια 2 ώρες, την ομάδα την αποτέλεσαν τα ίδια μέλη που ήταν στην πρώτη συνάντηση. Η ομάδα εστίασε την προσοχή της στους μύθους και τις αλήθειες που αφορούν την ψυχική νόσο. Οι μαθητές μέσα από βιωματικές ασκήσεις ανέδειξαν τους μύθους που συνοδεύουν την ψυχική νόσο και τους ανέτρεψαν μέσα από την πραγματικότητα που την χαρακτηρίζει. Μύθοι όπως αυτοί της επικινδυνότητας των ατόμων με ψυχική νόσο, της αναγκαιότητας να κλείνονται στο ψυχιατρείο, ότι δεν θεραπεύονται ποτέ, ήρθαν στην επιφάνεια και έγιναν αντικείμενο διαλόγου και επεξεργασίας από τους μαθητές ανατρέποντας τους με την αλήθεια. Χαρακτηριστικά είναι ορισμένα από τα μηνύματα των μαθητών προς τα άτομα με ψυχική νόσο στο κλείσιμο της ομάδος. «Αυτοί που σε αγαπάνε είναι δίπλα σου», «Να έχετε θέληση, να μην το βάζετε κάτω και να προσπαθήσετε να λύνετε τα προβλήματά σας με συζήτηση και όχι με άσχημες ραγδαίες λύσεις», «είμαστε μαζί σου», «ποτέ μην τα παρατάς συνέχισε να προσπαθείς».

Η συνάντηση με τους γονείς και καθηγητές του 46ου Γυμνασίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2011 και είχε διάρκεια δύο ώρες. Η συνάντηση έγινε σε μορφή ομάδας 10 μελών εκ των οποίων 9 ήταν γυναίκες και 1 άντρας. Η ομάδα αποτελούταν από 4 καθηγητές, 2 γονείς, 2 σχολικούς φύλακες, 1 καθαρίστρια, 1 γραμματέας του σχολείου. Στην ομάδα συμμετείχαν 2 σύμβουλοι από τον Συμβουλευτικό Σταθμό Νέων Α Αθήνας και συντονίζονταν από τους 2 εργαζόμενους της Π.Ε.Ψ.Α.Ε.Ε. (Οι 2 Επιστημονικά Υπεύθυνοι των Κέντρων Ημέρας της Π.Ε.Ψ.Α.Ε.Ε). Στην συγκεκριμένη συνάντηση μέσα από βιωματικές διαδικασίες συζητήθηκαν θέματα που αφορούν τις εικόνες και τις κοινωνικές αναπαραστάσεις για την ψυχική νόσο, τους μύθους που τις συνοδεύον και την πραγματικότητα που υπάρχει. Λέξεις και φράσεις όπως «διαφορετικό», «αμηχανία», «ευαισθησία», «κατάθλιψη», «παραίτηση», «αγωνία αν θα το αντιμετωπίσω σωστά», «ταύτιση με το πρόβλημα, προβολή στον εαυτό μου», ακούστηκαν από τους γονείς και τους καθηγητές  στην ερώτηση «τι έρχεται στον νου όταν ακούμε την λέξη ψυχική νόσος - ψυχική ασθένεια». Ανάμεσα στους μύθους που έγιναν αντικείμενο διαλόγου και επεξεργασίας στην ομάδα ήταν ο μύθος που θέλει τα άτομα με ψυχική νόσο αδύναμα να εργαστούν, επικίνδυνα και βίαια, ότι για την ψυχική νόσο ευθύνονται αποκλειστικά οι γονείς και το οικογενειακό περιβάλλον. Στην ομάδα υπήρξε η δυνατότητα να δούμε προσεκτικά τους συγκεκριμένους μύθους και μέσα από την διαλογική διαδικασία και την ενημέρωση να τους ανατρέψουμε. Στο τέλος της ομάδος τα μέλη έλαβαν ένα αναλυτικό οδηγό με φορείς ψυχικής υγείας που υπάρχουν κοντά στην περιοχή που εδρεύει το σχολείο.

Η επίσκεψη των μαθητών της Γ' Γυμνασίου του Σχολείου στο Κέντρο Ημέρας «στο Κέντρο της Πόλης» της Π.Ε.Ψ.Α.Ε.Ε. πραγματοποιήθηκε στις 25 Ιανουαρίου  2011 και είχε διάρκεια 2,5 ώρες. Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε από τους μαθητές Γ'Γυμνασίου που συμμετείχαν στις προηγούμενες συναντήσεις στον χώρο του σχολείου. Τους μαθητές τους συνόδευε μια καθηγήτρια του σχολείου. Η επίσκεψη των μαθητών σε μια μονάδα ψυχικής υγείας τους έδωσε την δυνατότητα να ενημερωθούν για τα προγράμματα της, να συνυπάρξουν και να συνδημιουργήσουν με λήπτες υπηρεσιών ψυχικής υγείας.

Μαθητές, λήπτες υπηρεσιών ψυχικής υγείας και επαγγελματίες ψυχικής υγείας μέσα από μια άσκηση δημιουργίας ζωγράφισαν μαζί και έκαναν κολάζ με κεντρικό θέμα τα 12 βήματα της ψυχικής υγείας. Επίσης μέσα από μια διαδικασία καραόκε όλοι μαζί τραγουδήσαμε και γελάσαμε, ανατρέποντας δυναμικά τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις που συνοδεύον την ψυχική νόσο, τον μύθο που χωρίζει την κοινωνία σε ομάδες υγιών και μη υγιών πολιτών.

Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος της αγωγής κοινότητας εδόθησαν ερωτηματολόγια τόσο στους μαθητές όσο και στους γονείς και καθηγητές ρωτώντας τι είναι αυτό που τους άρεσε και δεν τους άρεσε από τις συναντήσεις μας και τι είναι αυτό που κρατάνε στην σκέψη τους για την ψυχική νόσο.  Ορισμένες από τις τοποθετήσεις των μαθητών ήταν «Μου άρεσε όταν πήγαμε σε μια ειδική αίθουσα και τραγουδήσαμε με την ψυχή μας, αλλά και όταν γνωρίσαμε νέους ανθρώπους και φάγαμε μαζί», «Αυτό που κρατάω στην σκέψη μου είναι ότι υπάρχει μέριμνα και πως είναι ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζεται. Επίσης πως η επανακοινωνικοποίηση αυτών των ανθρώπων είναι εφικτή», «αυτό που μου άρεσε από τις δύο συναντήσεις μας είναι γενικά όλη η διαδικασία της συζήτησης, της εργασίας σε ομάδες και της ανάλυσης διαφόρων θεμάτων», «τα άτομα τα οποία υποφέρουν από ψυχική νόσο δεν είναι άρρωστοι και το πρόβλημα τους αντιμετωπίζεται με συζήτηση και υποστήριξη από τα γύρω τους πρόσωπα». Ορισμένες από τις τοποθετήσεις των γονέων και καθηγητών ήταν «ήταν ενδιαφέρον γιατί ενημερωθήκαμε για τα άτομα με ψυχική νόσο ή ψυχική διαταραχή, ανταλλάξαμε απόψεις, εμπειρίες και τρόπους αντιμετώπισης των περιπτώσεων», «δεν μου άρεσε ο λίγος χρόνος που είχαμε στην διάθεση μας», «αυτό που κρατάω στην σκέψη μου είναι ότι όσο η ψυχική νόσος παραμένει άγνωστη και κρυμμένη τόσο θα μας γεμίζει φόβο», «η ψυχική νόσος είναι και αυτή σαν όλες τις άλλες τις νόσους, πολλές φόρες αντιμετωπίσιμη και κυρίως έξω από το μυστηριώδες πέπλο που την περικλείει». Αναφορικά με τους γονείς και τους καθηγητές και στην ερώτηση που αφορούσε για  ποιο άλλο θέμα θα επιθυμούσαν να πραγματοποιηθεί παρέμβαση στο σχολείο τους υπήρξαν τοποθετήσεις αναφορικά με θέματα ψυχικής υγείας που αφορούν  την εφηβεία,  την κατάθλιψη, τις φοβίες, προβλήματα που αντιμετωπίζουν συχνά με τα παιδιά, το επαγγελματικό άγχος, θέματα βίας, άγχους και συμπεριφοράς των μαθητών.

Στις 4-3-2011 το 46ο Γυμνάσιο Αθηνών και οι μαθητές του φιλοξένησαν εργαζόμενους της Π.Ε.Ψ.Α.Ε.Ε. και μέλη του Κέντρου Ημέρας «στο Κέντρο της Πόλης». Στο σχολείο οι μαθητές είχαν διοργανώσει ένα όμορφο αποκριάτικο πάρτι barbecue. Στην εκδήλωση αυτή υπήρξε η δυνατότητα λήπτες υπηρεσιών ψυχικής υγείας και μαθητές να βρεθούνε μαζί, να συνομιλήσουνε, να φάνε και να χορέψουνε.

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα της αγωγής κοινότητας για την αποδοχή της ψυχικής νόσου που πραγματοποιήθηκε στο 46ο Γυμνάσιο Αθηνών σηματοδότησε μια ουσιαστική προσπάθεια για την άρση των μύθων που συνοδεύουν την ψυχική νόσο. Μέσα στην σχολική κοινότητα προσπαθήσαμε να αλλάξουμε εκείνες τις αντιλήψεις και τις επακόλουθες συναισθηματικές αντιδράσεις που θέλουν να φοβόμαστε ένα άτομο με ψυχική νόσο, πράττοντας ένα βήμα ενάντια στο στίγμα της ψυχικής ασθένειας. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τον Συμβουλευτικό Σταθμό Νέων Α' Αθήνας που μας βοήθησε στην υλοποίηση του συγκεκριμένου προγράμματος από την πρώτη στιγμή μέχρι την ολοκλήρωση του, ευελπιστώντας σε συνέχεια της συνεργασίας μας.

Επιστημονικά Υπεύθυνος Εξειδικευμένου Κέντρου Ημέρας «Κέντρο Κοινωνικού Διαλόγου», Κορφιάτης Αντώνης                             

Επιστημονικά Υπεύθυνη Εξειδικευμένου Κέντρου Ημέρας «Στο Κέντρο της Πόλης», Ντεβέ Μαρία

Νέα καταγγελία από το ΨΝΑ: «Ένας στους δύο σε μηχανική καθήλωση»

Το φάντασμα της Λέρου περιπλανιέται ακόμη στο χώρο της ψυχικής υγείας... Και όσα ήλθαν πρόσφατα στο φως της δημοσιότητας για το «ίδρυμα της ντροπής» στα Λεχαινά δεν αποτελούν εξαίρεση, αφού στις ψυχιατρικές κλινικές των γενικών νοσοκομείων, στα ιδιωτικά ιδρύματα και κλινικές, ακόμη και στα γηροκομεία εφαρμόζονται πρακτικές, όπως είναι η μηχανική καθήλωση, που όχι μόνο πλήττουν την αξιοπρέπεια των ασθενών, αλλά θέτουν και σε σοβαρό κίνδυνο τη ζωή τους.

Το αποκάλυψε στην «Ε» ο ψυχίατρος διευθυντής του 9ου Ψυχιατρικού Τμήματος του ΨΝ Αττικής. Ο κύριος Θόδωρος Μεγαλοοικονόμου καταγγέλλει ότι σύμφωνα με έρευνες και ανακοινώσεις, οι οποίες συνήθως αποκρύπτονται εσκεμμένα, ένας στους δύο ασθενείς που εισάγονται με ακούσια νοσηλεία στα ελληνικά ψυχιατρεία υφίσταται μηχανική καθήλωση, η οποία μπορεί να διαρκέσει από μερικές ώρες μέχρι και πολλές ημέρες, ακόμη και μήνες.

Ακούσια νοσηλεία

Ο ψυχίατρος αναφέρθηκε επίσης στο γεγονός ότι περίπου το 60% των ασθενών στη χώρα νοσηλεύεται σε ψυχιατρεία με ακούσια νοσηλεία (το ποσοστό αυτό είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη) και τόνισε ότι η πρακτική της μηχανικής καθήλωσης δεν μπορεί καθ' ουδένα τρόπο να θεωρηθεί ιατρική πράξη, ενώ εφαρμόζεται συχνά σε ανθρώπους που απλώς εκδηλώνουν τον πανικό τους με ψυχοκινητική διέγερση.

«Παρόμοιοι ασθενείς», είπε χαρακτηριστικά, «που βρίσκονται σε δύσκολη φάση χρειάζονται απλώς ειδική αντιμετώπιση από εκπαιδευμένο ιατρικό προσωπικό και χρόνο για να κατανοηθούν και να αντιμετωπιστούν τα αίτια του πανικού τους».

Ο κ. Μεγαλοοικονόμου αναφέρθηκε και σε συγκεκριμένα παραδείγματα που αντικατοπτρίζουν την κατάντια του συστήματος στην Ελλάδα. «Πρόσφατο είναι ένα από τα εκατοντάδες παρόμοια περιστατικά που συναντάμε στο Δαφνί.

Αφορά νεαρή ασθενή που οδηγήθηκε στο ψυχιατρείο με εκούσια διαδικασία, με τη συγκατάθεσή της δηλαδή, αν και με μεγάλη αμφιθυμία. Ακριβώς στην είσοδο του ψυχιατρείου κατελήφθη από πανικό και άρχισε να φωνάζει. Πριν καν εξεταστεί από ψυχίατρο, ο εφημερεύων γιατρός έδωσε εντολή να τη δέσουν στα τέσσερα και να της χορηγήσουν ηρεμιστική ένεση.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι όταν αργότερα εξετάστηκε, οι γιατροί έκριναν ότι μολονότι παρουσίαζε προβλήματα, δεν χρειαζόταν καν να νοσηλευτεί. Είναι ένα ακραίο παράδειγμα καθήλωσης ασθενούς που δεν είχε καν εξεταστεί». «Ωστόσο», διευκρίνισε ο ψυχίατρος, «πρόκειται για συνηθισμένη πρακτική που έχει ως αποτέλεσμα ασθενείς να παραμένουν δεμένοι για μεγάλο χρονικό διάστημα και να απειλείται ακόμη και η ζωή τους».

Επίσης πρόσφατη είναι, σύμφωνα πάντα με τις καταγγελίες του Θ. Μεγαλοοικονόμου, η περίπτωση ασθενούς του ιδίου ψυχιατρικού νοσοκομείου που έμοιαζε ανήσυχος και παρουσίαζε συμπτώματα στηθάγχης. Αντί να υποβληθεί σε εξετάσεις καθηλώθηκε, με αποτέλεσμα να υποστεί καρδιακό επεισόδιο, να καταλήξει... δεμένος στο κρεβάτι του και να αποκρυβούν τα αίτια του θανάτου του.

Οι πρακτικές αυτές, επισήμανε ο κ. Μεγαλοοικονόμου, ανήκουν στον χώρο της αυθαιρεσίας και αποδεικνύουν την ανεπάρκεια του όλου συστήματος στη χώρα. Έχουν επιπλέον σοβαρές συνέπειες στον ψυχισμό των ασθενών. Ο ασθενής ενσωματώνει την εμπειρία και κουβαλά μέσα του την απαξίωση που έχει νιώσει. Είναι πρακτικές που εφαρμόζονται πολλές φορές ακόμη και αυθαίρετα, απλώς με σκοπό να εμποδιστεί ο ασθενής να περιφέρεται από θάλαμο σε θάλαμο ή να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του απέναντι στους νοσηλευτές.

Συγκλονιστική είναι και η μαρτυρία του 34χρονου ασκούμενου δικηγόρου Χ.Κ., που αποφάσισε να μιλήσει στην «Ε» για να καταγγείλει όσα βίωσε στο πετσί του ως τρόφιμος ψυχιατρείων.

«Έχω νοσηλευτεί τρεις φορές», είπε, «και με έχουν δέσει επανειλημμένα, ακόμη και για ημέρες ολόκληρες. Η καθήλωση στα ελληνικά ψυχιατρεία χρησιμοποιείται ως μέθοδος εξαναγκασμού... Σου λένε δηλαδή ότι αν δεν είσαι σωστός και δεν κάνεις αυτά που πρέπει, θα καθηλωθείς . Εμένα π.χ. μου φώναζαν "κάτσε καλά, αλλιώς θα σε δέσουμε". Υποτίθεται ότι η καθήλωση σε προστατεύει από το να βλάψεις τον εαυτό σου ή τους άλλους, χρησιμοποιείται όμως για διαφορετικούς σκοπούς».

Εμπειρίες από το ψυχιατρείο της Τρίπολης, όπου νοσηλεύτηκε πριν από τέσσερα χρόνια, μετέφερε επίσης ο Χ.Κ.: «Εκεί η κατάσταση είναι πολύ άσχημη. Μας έκαναν μπάνιο με λάστιχα, σε κάποιους χώρους νοσηλείας δεν υπήρχαν καν νοσηλευτές και η επαφή μου με την ψυχίατρο που κατέληξε στη διάγνωση της ασθένειάς μου και της θεραπείας είχε ολιγόλεπτη διάρκεια. Απαγόρευαν επίσης σε φίλους και συγγενείς να με επισκέπτονται».

«Άγριες καταστάσεις»

Ωστόσο, σύμφωνα με όσα τόνισε ο Χ.Κ., η μηχανική καθήλωση ως θεραπευτική μέθοδος εφαρμόζεται και στην Αθήνα σε νοσοκομεία όπως το «Δρομοκαΐτειο» και το «Σωτηρία», όπου τα δικαιώματα των ασθενών καταπατώνται αυθαίρετα. «Ειδικά στο "Δρομοκαΐτειο"», θυμήθηκε ο Χ.Κ. με αγανάκτηση, «επειδή διαμαρτυρήθηκα για την κατασταλτική λειτουργία των ψυχιατρείων στην Ελλάδα και παρατήρησα ότι υπάρχει ένας αυξημένος αριθμός ακούσιων νοσηλειών σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, θεώρησαν σωστό να με δέσουν». «Μιλάμε για άγριες καταστάσεις», πρόσθεσε. «Όταν είσαι καθηλωμένος, υποχρεούσαι ακόμη και να ουρήσεις στο πάτωμα, καθώς συχνά στον χώρο δεν υπάρχει επίβλεψη της νοσοκόμας. Εμένα με εξυπηρετούσαν πολλές φορές άλλοι ασθενείς...».

Σπασμένο πόδι έχει ο ασθενής στη φωτογραφία. Δεν ήταν βίαιος. Απλώς ζητούσε επίμονα, τα ρούχα του...

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στη σημερινή Ελευθεροτυπία

Σχετικές αναρτήσεις:

Από ποιους κινδυνεύουμε;

Μια ιστορία ψυχιατρικής νοσηλείας

Συνήγορος του Πολίτη: 

Αυτεπάγγελτη Έρευνα για την Ακούσια Νοσηλεία Ψυχικά Ασθενών 

Το χρώμα... έχει πολύ μεγάλη σημασία

Συνταγή για να σκοτώσετε έναν άνθρωπο (*1)

Παίρνετε μερικές δεκάδες κιλά κρέας, κόκαλα και αίμα, σύμφωνα με τα ενδεδειγμένα πρότυπα. Τα μοιράζετε αρμονικά σε κεφάλι, κορμό και άκρα, τα γεμίζετε με σπλάχνα κι ένα δίκτυο από φλέβες και νεύρα, αποφεύγοντας λάθη που θα επέτρεπαν την εμφάνιση τερατολογικών φαινομένων. Το χρώμα του δέρματος δεν έχει καμία σημασία.

Το προϊόν αυτής της περίπλοκης δουλειάς το ονομάζουμε άνθρωπο. Σερβίρεται ζεστός ή κρύος, αναλόγως με το γεωγραφικό πλάτος, την εποχή του χρόνου, την ηλικία και την ιδιοσυγκρασία. Όταν πρόκειται να λανσάρουμε μοντέλα στην αγορά, τους ενσταλάζουμε ορισμένες ιδιότητες που θα τα κάνουν να ξεχωρίσουν από το σύνηθες: κουράγιο, ευφυΐα, ευαισθησία, χαρακτήρα, αγάπη για τη δικαιοσύνη, ενεργή καλοσύνη, σεβασμό για τον πλησίον και μη. Τα προϊόντα δεύτερης διαλογής θα έχουν, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, αυτές τις θετικές ιδιότητες μαζί με τα αντίθετα τους, που γενικά θα είναι τα κυρίαρχα. Για λόγους μετριοπάθειας, δεν θεωρούνται βιώσιμα τα εξ ολοκλήρου θετικά ή αρνητικά προϊόντα. Όπως και να 'χει, να ξέρετε πως ούτε σ' αυτές τις περιπτώσεις το χρώμα του δέρματος έχει καμία σημασία.

Ο άνθρωπος, που στο μεταξύ θα έχει ταξινομηθεί με την προσωπική του ετικέτα που θα τον διακρίνει από τους ομοίους του, που βγήκαν όπως κι εκείνος από τη γραμμή μονταρίσματος, θα βαλθεί να ζήσει σ' ένα κτήριο το οποίο, με τη σειρά του, θα ονομαστεί Κοινωνία. Θα καταλάβει έναν από τους ορόφους του κτηρίου αυτού, σπανίως όμως θα του επιτραπεί ν' ανέβει τη σκάλα. Η κάθοδος επιτρέπεται και κάποιες φορές διευκολύνεται, Στους ορόφους του κτηρίου υπάρχουν πολλές κατοικίες, που ορίζονται μερικές φορές ως κοινωνικά στρώματα και άλλες ως επαγγέλματα. Η κυκλοφορία γίνεται από κανάλια που λέγονται συνήθεια, έθιμο και προκατάληψη. Είναι επικίνδυνο να πηγαίνει κανείς κόντρα στο ρεύμα των καναλιών, παρότι μερικοί άνθρωποι το κάνουν σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Οι άνθρωποι αυτοί, που στη σαρκική τους μάζα έχουν συγχωνευτεί οι ιδιότητες που αγγίζουν την τελειότητα, ή που λόγω αυτών των ιδιοτήτων επέλεξαν ελεύθερα, δεν διακρίνονται από το χρώμα του δέρματος. Υπάρχουν λευκοί και μαύροι, κίτρινοι και γκρίζοι. Οι ερυθροί είναι λίγοι, γιατί πρόκειται για μια σειρά σχεδόν προς εξαφάνιση.

Το τελικό πεπρωμένο του ανθρώπου είναι, όπως είναι γνωστό από την αρχή του κόσμου, ο θάνατος. Ο θάνατος, στην ακριβή του στιγμή, είναι ίδιος για όλους. Όχι σε ό,τι αμέσως προηγείται αυτού. Μπορεί κανείς να πεθάνει απλά, σαν να κοιμάται· μπορεί να πεθάνει πιασμένος στην τανάλια μιας από αυτές τις ασθένειες που κατ' ευφημισμό λέμε πως «δεν συγχωρούν»· μπορεί να πεθάνει από βασανιστήρια, σ' ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης· μπορεί να πεθάνει εξαερωμένος στο εσωτερικό ενός ατομικού ήλιου· μπορεί να πεθάνει στο τιμόνι μιας Τζάγκουαρ ή χτυπημένος από αυτήν· μπορεί να πεθάνει απ' την πείνα ή τη δυσπεψία· μπορεί να πεθάνει επίσης από μια τουφεκιά, το σούρουπο, όταν ακόμα υπάρχει το φως της μέρας και δεν μπορεί να πιστέψει πως ο θάνατος είναι κοντά. Όμως το χρώμα του δέρματος δεν έχει καμία σημασία.

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ήταν ένας άνθρωπος όπως είμαστε όλοι μας. Είχε τις αρετές που ξέρουμε και, ασφαλώς, κάποια ελαττώματα που δεν μείωναν τις αρετές του. Είχε μια δουλειά να κάνει - και την έκανε. Πάλευε ενάντια στα ρεύματα του εθίμου, της συνήθειας και της προκατάληψης, βουτηγμένος μέσα τους μέχρι το λαιμό. Μέχρι που ήρθε μια τουφεκιά για να θυμίσει σ' εμάς τους αφηρημένους πως το χρώμα του δέρματος έχει πολύ μεγάλη σημασία.

The invisible wall / Το αόρατο τείχος (*2)

*1. Κείμενο: από το blog του Ζοζέ Σαραμάγκου που δημοσιεύθηκε στο βιβλίο: “Το τετράδιο” (μετάφραση: Α. Ψυλλιά, εκδόσεις: Καστανιώτη).

*2. Βίντεο: Το Αόρατο Τείχος "Το πιο άφθαρτο, αέναο και ανυπέρβλητο τείχος αναμεσά μας είναι αόρατο... Το Αόρατο Τείχος ή διαφορετικοί τρόποι να περάσετε το καλοκαίρι σας σε ένα μικρό νησί" (σκηνοθεσία: Κίμων Τσακίρης).

Ψήφισμα αλληλεγγύης στους 300 απεργούς πείνας

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ ΑΥΤΟΒΟΗΘΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ Α.Π.Θ.

ΚΑΜΙΑ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΑ

ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ 300 ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ

Για περισσότερο από ένα μήνα 300 συνάνθρωποί μας αγωνίζονται για το αυτονόητο δικαίωμά τους να είναι άνθρωποι. Θυσιάζονται για ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους, τα παιδιά τους, τις οικογένειές τους, δηλαδή γι’ αυτό που νοιαζόμαστε όλοι. Αγωνίζονται για μια ανθρώπινη κοινωνία ενάντια σε βάρβαρες πολιτικές που τους οδηγούν σε ακραίες συνθήκες εκμετάλλευσης και εξευτελισμού. Ενάντια σε πολιτικές και λογικές που τους αφαιρούν τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους και κάθε ελπίδα για το μέλλον. Σε αυτόν τον αγώνα προτάσσουν την ίδια τους τη ζωή. Ο αγώνας τους, είναι αγώνας όλων μας. Αγώνας για μια δίκαιη κοινωνία, για έναν κόσμο που χωρά πολλούς κόσμους, για μια ζωή χωρίς καταπίεση και ίδια δικαιώματα για όλους, για έναν κόσμο που οι άνθρωποι έχουν περισσότερη σημασία από τους οικονομικούς δείκτες. Οι μηχανισμοί / πολιτικές που σήμερα τοποθετούν τον μετανάστη στο περιθώριο, είναι οι ίδιοι που τοποθετούν στο περιθώριο τον φτωχό, τον άνεργο, τον εξαρτημένο, τον ψυχικά πάσχοντα, τον φυλακισμένο/αποφυλακισμένο και γενικότερα όποιον δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός παράλογου και ανήθικου μοντέλου ανάπτυξης.

-          Αντιστεκόμαστε στον κυνισμό και τη βαρβαρότητα που επιδεικνύουν οι έχοντες την  εξουσία και τα φερέφωνά τους, απέναντι στον αγώνα ζωής των συνανθρώπων μας.

-          Αντιστεκόμαστε στις βάρβαρες και απάνθρωπες πολιτικές που πλήττουν βάναυσα τις ζωές μας.

-          Αντιστεκόμαστε στην περιρρέουσα αλλοτρίωση, που αποτυπώνεται με απογοητευτικό τρόπο στην απάθεια και την αδιαφορία των πολλών απέναντι στον αγώνα ζωής των συνανθρώπων μας.

Τα μέλη, οι εκπαιδευόμενοι και οι εργαζόμενοι στο Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας και την αμέριστη συμπαράστασή μας στους 300 απεργούς πείνας και απαιτούμε από την κυβέρνηση να γίνουν δεκτά τα αυτονόητα αιτήματά τους. Πιο συγκεκριμένα:

-          Να χορηγηθεί κανονική άδεια παραμονής και εργασίας στους 300 απεργούς πείνας

-          Να αποσυνδεθεί το καθεστώς χορήγησης αδειών παραμονής από τα ένσημα.

-          Να επαναφερθούν σε καθεστώς νομιμότητας όλοι όσοι έχασαν τις άδειές τους για το λόγο αυτό.

-          Να δικαιωθούν όλοι όσοι απορρίφθηκαν το 2005, αφού έγινε δεκτή η κατάθεση φακέλου και υποχρεώθηκαν να καταβάλλουν χιλιάδες ευρώ ο καθένας.

-          Να θεσπιστεί μια μόνιμη και ανοιχτή διαδικασία πλήρους νομιμοποίησης που θα εξετάζει σε διαρκή βάση τα αιτήματα.

Καμιά ζωή δεν είναι λαθραία. Ο αγώνας σας είναι και δικός μας.

Το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών της Κοινωνικής Κλινικής Ψυχολογίας των Εξαρτήσεων και Ψυχοκοινωνικών Προβλημάτων του τμήματος Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. και το Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας του Τμήματος Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. διοργανώνουν εκδήλωση – συζήτηση με θέμα:

 

ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ - ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ 

- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 300 ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ

Η συζήτηση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 09/03/2011, στις 19.00,  στην αίθουσα 0.3 της Νέας Πτέρυγας της Φιλοσοφικής Σχολής. Στην εκδήλωση θα μιλήσουν οι:

- Αλέξης Μπένος, Καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής Α.Π.Θ., Πρόεδρος Επιτροπής Κοινωνικής Πολιτικής Α.Π.Θ.

- Ζήσης Παπαδημητρίου, Ομότιμος Καθηγητής Γενικής και Πολιτικής Κοινωνιολογίας, Νομικής Σχολής Α.Π.Θ.

- Εκπρόσωπος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας.

Τη συζήτηση θα συντονίσει ο Σωτήρης Λαϊνάς, Ψυχολόγος, συντονιστής του Προγράμματος Προαγωγής Αυτοβοήθειας.