Την Παρασκευή 12/12/2008 (ώρα: 13.00), οι εργαζόμενοι στις Μονάδες Ψυχικής Υγείας για παιδιά και εφήβους που λειτουργούν στο Δήμο Χαλανδρίου θα συγκεντρωθούμε μπροστά στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής. Με αυτή τη συμβολική πράξη επιθυμούμε ως πολίτες και ως μέλη της επιστημονικής κοινότητας να καταθέσουμε δημόσια την αποδοκιμασία μας και τον βαθύτατο προβληματισμό μας για την δολοφονία του 15χρονου αγοριού, την νύχτα της 6ης Δεκεμβρίου 2008, από ειδικό φρουρό της αστυνομίας.
Όλοι όσοι βρισκόμαστε σε επαφή με εφήβους γνωρίζουμε ότι η άσκηση κριτικής, η αμφισβήτηση και η αντίδραση χαρακτηρίζουν τη συγκεκριμένη φάση της ζωής. Οι έφηβοι προκαλούν τα όρια και τις αντοχές των ενηλίκων, της κοινωνίας, ακόμα και του εαυτού τους. Απαιτούν κοινωνική δικαιοσύνη, επαναστατούν με πάθος και εναντιώνονται σε ό,τι η κοινωνία κατασκεύασε, συστηματοποίησε και συντηρεί, στο όνομα του συμφέροντος. Έτσι, η συμπεριφορά τους μπορεί να τους εκθέσει σε κινδύνους.
Η εφηβεία εξυπηρετεί με γόνιμο τρόπο την ενηλικίωση και την κοινωνική ένταξη. Δηλαδή, την ύπαρξη και συνύπαρξη ελεύθερων ανθρώπων με προσωπικότητα, συνείδηση και υπεύθυνη βούληση. Οι έφηβοι έχουν ανάγκη από προστασία και πρόνοια, από ερεθίσματα και εναλλακτικές λύσεις, από προοπτική. Δεν τους βοηθά η αδιαφορία και η αποχαύνωση, ούτε η υποτίμηση και η καταστολή. Η «ανωριμότητα» της εφηβείας έχει ανάγκη την ωριμότητα των ενηλίκων, της κοινωνίας, της πολιτείας. Όταν το περιβάλλον των εφήβων «δεν τους κατανοεί» και «δεν τους αντέχει», όταν το περιβάλλον χαρακτηρίζεται και αυτό από ανωριμότητα, οι συνέπειες μπορεί να είναι τραγικές. Το ζήσαμε πριν λίγες ημέρες.
Η δολοφονία του εφήβου συνοψίζει, με τραγικό τρόπο, το κοινό αίσθημα πως η σύγχρονη κρατική και κοινωνικοπολιτική αντίληψη, οργάνωση και πρακτική δεν διστάζει να οπλίσει τα χέρια ανθρώπων, οι οποίοι αδυνατούν να διαχειριστούν την «εξουσία» και να ανταποκριθούν στην ευθύνη του ρόλου τους.
Αισθανόμαστε μεγάλη θλίψη, οργή και ντροπή που, για μια ακόμα φορά, το τίμημα της ευθύνης εναποτίθεται στο σώμα ενός παιδιού και στην εμπειρία των συνομηλίκων του. Αποδοκιμάζουμε την πρακτική της αδιαφοροποίητης και εν ψυχρώ εμπάθειας και βίας. Αγανακτούμε με την εικόνα μιας κοινωνίας που επιτρέπει να διακυβεύονται καθημερινά και ποικιλοτρόπως όλα όσα η δημοκρατία, οι διακηρύξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και η παιδεία υπαγορεύουν. Δηλώνουμε τη δέσμευσή μας να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα του ανθρώπου στην υγεία, τη δημιουργία και την αξιοπρέπεια.
Οι εργαζόμενοι των:
Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού & του Εφήβου (Ε.Ψ.Υ.Π.Ε.)
Ελληνικό Κέντρο για την Ψυχική Υγεία και Θεραπεία του Παιδιού και της Οικογένειας "Το Περιβολάκι"
Ξενώνας Εφήβων με Εναντιωματική Συμπεριφορά των Παιδικών Χωριών SOS
2 σχόλια:
Εκτυπώστε και μοιράστε κι αυτό
αν συμφωνείτε φυσικά.
ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ
ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
Δεν είμαστε τρομοκράτες, "κουκουλοφόροι", "γνωστοί-άγνωστοι"
ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!
Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι...
Κάνουμε όνειρα -μη σκοτώνετε τα όνειρά μας!
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!
Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.
Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο
για τη "βιτρίνα", παχύνατε, καραφλιάσατε,
ΞΕΧΑΣΑΤΕ!
Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,
Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,
να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.
ΜΑΤΑΙΑ!
Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,
έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε
τη μέρα που θα πεθάνετε.
Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε
δεν δημιουργείτε!
Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.
ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ
Που είναι οι γονείς; Που είναι οι καλλιτέχνες;
Γιατί δε βγαίνουν έξω να μας προστατέψουν;
ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα
ΕΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μας.
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr
λυγερή ανατριχιαστικο
@psi-action
έβαλα και εγώ την συγκέντρωση στη σελίδα μου
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.