Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη Θεσσαλονίκη


Δελτίο Τύπου

Το προσωπικό του Κέντρου Ημέρας «Ανατολή», της Αστικής Μη-Κερδοσκοπικής Εταιρίας Έρευνας Εκπαίδευσης και Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης «Σύνθεση», αποφάσισε την Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009 να συμμετάσχει στην απεργία που εξήγγειλε το Σωματείο εργαζομένων δομών ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης Μακεδονίας - Θράκης. Την ίδια μέρα θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Θεσσαλονίκη, στο άγαλμα του Βενιζέλου, ώρα 10:30, με τα εξής αιτήματα:

Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων (που στην περίπτωση μας είναι μισθοί 7 μηνών και μέρος του δώρου Χριστουγέννων).
Ανάκληση απολυμένων.
Πρόσληψη μόνιμου ειδικευμένου και εκπαιδευμένου προσωπικού.
Πλήρη – σταθερή εργασία.
Προστασία της υγιεινής και ασφάλισης των εργαζομένων.
Άμεσα όλοι οι εργαζόμενοι να συνάψουν συμβάσεις αορίστου χρόνου.
Πολιτική δέσμευση από μέρους της Κυβέρνησης για ουσιαστική και οριστική επίλυση των προβλημάτων της χρηματοδότησης και λειτουργίας των δομών ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης.
Ένταξη των εργαζομένων των δομών ψυχικής υγείας σε Συλλογική Σύμβαση της ΟΣΝΙΕ
Ένταξη όλων των εργαζομένων ψυχικής υγείας στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
Αποκλειστικά Δημόσια Δωρεάν Υγεία – Πρόνοια. Κατάργηση της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Οι δομές ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης να ενταχθούν σε ένα ποιοτικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας – Πρόνοιας.

Παραμένοντας για 7 μήνες απλήρωτοι αισθανόμαστε πια σε πλήρες αδιέξοδο!!! Η επαγγελματική μας ευσυνειδησία δεν μας επιτρέπει να εγκαταλείψουμε την ευθύνη που έχουμε αναλάβει έναντι κάποιων ανθρώπων με ψυχικές διαταραχές ή και σοβαρές ψυχοκοινωνικές δυσκολίες. Συνεχίζουμε να λειτουργούμε και να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας με τρόπο άρτιο και ποιοτικό. Έχουμε γίνει λοιπόν αναγκαστικά εθελοντές. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί πια! Είναι καιρός το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης να αναλάβει τις ευθύνες του.

Μετά την παγκόσμια κατακραυγή της Ελλάδος από την προβολή εικόνων ντροπής του ψυχιατρείου της Λέρου, το Υπουργείο είχε δεσμευτεί με τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προχωρήσει σε μια Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση (Πρόγραμμα Ψυχαργώς) που θα οδηγούσε σε αλλαγές στο χώρο της ψυχικής υγείας και θα προσέφερε υπηρεσίες ποιοτικής Διαβίωσης και Αποκατάστασης στους ψυχικά ασθενείς. Η ανάθεση του έργου δόθηκε σε Αστικές Μη Κερδοσκοπικές Εταιρίες (Οικοτροφεία, Κέντρα Ημέρας, Κινητές Μονάδες, Επαγγελματικά εργαστήρια) με μια αρχική 12μηνη έως 18μηνη ευρωπαϊκή επιδότηση σε ποσοστό 75%. Το υπόλοιπο 25% καλύπτονταν από το Υπουργείο Υγείας. Σύμφωνα με την αρχική δέσμευση του Υπουργείου έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά το πέρας του 18μηνου θα αναλάμβανε το Υπουργείο πλήρως την χρηματοδότηση των δομών ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, θα είχε δηλαδή την αποκλειστική ευθύνη της διασφάλισης της συνέχισης της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης.

Από τότε ξεκινούν και τα προβλήματα μας!!!

Το Υπουργείο Υγείας ποτέ δεν υπήρξε συνεπές στις ευθύνες και τις δεσμεύσεις του. Το 2008 κατέβαλλε μόνο το 60% του προϋπολογισμού και άφησε γύρω στους 3000 εργαζομένους απλήρωτους από 5 – 7 μήνες. Είναι καιρός ο κ. Αβραμόπουλος και οι αρμόδιοι συνεργάτες του να σταματήσουν να «εξετάζουν» απλά το θέμα μας όπως μας διαβεβαιώνουν και να περάσουν σε αποφάσεις και δράσεις:

Θα πληρωθούμε; και ποτέ;
Θα προστατεύσει το κράτος τα εργασιακά μας δικαιώματα;
Υπάρχει πρόθεση να διαλυθεί η Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση;
Θέλει η κυβέρνηση να κλείσει τις Δομές Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης;
Οι Ψυχικά Ασθενείς τι θα απογίνουν; Θα επιστρέψουν στο «παρελθόν της Λέρου», ή θα «γεμίσουν» τις νέες ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές που χτίζονται;

Θέλετε κ. Αβραμόπουλε Δημόσια Ψυχική Υγεία ή Ιδιωτική;

Είναι καιρός το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης να απαντήσει και να πάρει σαφή θέση.

1 σχόλια:

Rodia είπε...

Και'γώ σας παρακολουθώ στενά παιδιά :)
Δυστυχώς, είχα την ατυχία να φροντίζω έναν άνθρωπο που του είχε στρίψει, μια και δεν ήθελα να τον πετάξω σε κάνα ιδιωτικό ίδρυμα/φυλακή κι ακόμα χειρότερα. Για οχτώ χρόνια, μέχρι που πέθανε. Ξόδεψα όλη τη μικρή μου περιουσία, παραμέλησα την εργασία μου (για την ακρίβεια, άλλαξα εργασία ώστε να έχω περισσότερο ελεύθερο χρόνο) δεν τσιγγουνεύτηκα, δεν σκέφτηκα τα παιδιά μου. Από το κράτος σχεδόν τίποτα και αν δεν είχε ένα καλό Ταμείο ασφάλισης δεν ξέρω τι θα γινόταν.
Αυτά τα Κέντρα είναι πάρα πολύ σημαντικό να υπάρχουν. Εξυπηρετείται πολύς κόσμος, απίστευτος αριθμός ανθρώπων που ορίζονται ως ασθενείς από μια κοινωνία που παράγει τέτοιους "ασθενείς".
..μήπως όμως ο σκοπός είναι να μη πάψει αυτή η "παραγωγή" μέχρι να στρίψει ολονών μας;..

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

 
2008-2016 psi-action. Powered by Blogger Blogger Templates designed by Deluxe Templates. Premium Wordpress Themes | Premium Wordpress Themes | Free Icons | wordpress theme
Wordpress Themes. Blogger Templates by Blogger Templates and Blogger Templates